Έβαλαν παιδιά προσχολικής ηλικίας μέσα σε ένα γηροκομείο και άλλαξαν τις ζωές των ηλικιωμένων.
Πως θα σας φαινόταν αν συστεγαζόταν ένα νηπιαγωγείο με ένα γηροκομείο; Αν όλα αυτά τα ανήσυχα πιτσιρίκια συναναστρέφονταν με τους ηλικιωμένους απόμαχους της ζωής; Επιστημονική φαντασία; Κι όμως συμβαίνει!
Αυτό το παράξενο γεγονός, που παίρνει διαστάσεις κοινωνικού πειράματος συμβαίνει στο St. Vincent του Σιάτλ. Εκεί, περίπου 400 ηλικιωμένοι συναναστρέφονται καθημερινά με παιδιά προσχολικής ηλικίας του Intergenerational Learning Center. Συνομιλούν και κάνουν μαζί συνηθισμένες αλλά και ασυνήθιστες δραστηριότητες!
Στόχος του προγράμματος, είναι να μπορέσουν τα μικρά παιδιά να συνηθίσουν την εικόνα μεγαλύτερων ανθρώπων. Να συμβιβαστούν με τη διαφορετικότητα, να δεχτούν τα άτομα με αναπηρίες και φυσικά να μη φοβούνται τόσο πολύ τα ηλικιωμένα άτομα. Μέσα από τη συναναστροφή, τους γίνεται επίσης οικείο πως οι άνθρωποι κάποια στιγμή, αναπόφευκτα, γερνάνε.
Όλη η πρωτοβουλία έχει γίνει δεκτή με ιδιαίτερο ενθουσιασμό. Μάλιστα, σύντομα πρόκειται να προβληθεί στα μέσα ενημέρωσης και ένα ντοκιμαντέρ σχετικό με το όλο εγχείρημα!
Είναι γεγονός πως το 43% των ηλικιωμένων βιώνουν τον κοινωνικό αποκλεισμό.
Αυτό, όμως, έπρεπε να αλλάξει. Έτσι οδηγήθηκαν τα νήπια μέσα σε ένα γηροκομείο!
Πλέον, παιδιά προσχολικής ηλικίας συναναστρέφονται με 400 ηλικιωμένους!
Όλοι μαζί συμμετέχουν σε ενδιαφέρουσες δραστηριότητες. Παίζουν, διαβάζουν παραμύθια, τραγουδούν και χορεύουν!
Αυτή η αλληλεπίδραση έχει πολλαπλό όφελος τόσο για τα παιδιά όσο και για τους ηλικιωμένους.
Αφενός τα παιδιά μαθαίνουν πολλά από την επαφή με μεγαλύτερους ανθρώπους.
Επίσης, μαθαίνουν να δέχονται τη διαφορετικότητα.
Παίζουν και περνούν όμορφα μαζί. Έτσι, η μία γενιά γνωρίζει καλύτερα την άλλη.
Με έναν όμορφο τρόπο καταφέρνουν να γίνουν οικογένεια!
Κάνοντας παρέα, τα παιδιά μαθαίνουν να μη φοβούνται τα γηραιότερα άτομα!
Το ομορφότερο από όλα, όμως, είναι πως μαθαίνουν να δίνουν άνευ όρων αγάπη, φροντίδα και προσοχή.
Αυτό το πρωτότυπο κοινωνικό πείραμα δείχνει πόσο όμορφες μπορούν να γίνουν οι ανθρώπινες σχέσεις, αν δώσουμε λίγη προσοχή.
Τα ηλικιωμένα άτομα έχουν ανάγκη την προσοχή και την αγάπη μας. Και μπορούν να την ανταποδώσουν στο μέγιστο.
Παρά την προχωρημένη ηλικία τους, δε διστάζουν να παίξουν, να τραγουδήσουν και να χαρούν με τα παιδιά. Θα μπορούσαν, άλλωστε, να είναι εγγόνια τους.
Η συμμετοχή τους σε αυτό το πρόγραμμα αύξησε την αυτοεκτίμηση τους. Ένιωσαν πως έχουν και πάλι αξία!
Τους δόθηκε η ευκαιρία να μεταδώσουν κάποιες από τις γνώσεις τους.
Και η ευκαιρία να υπάρξουν πρότυπα για τους νέους ανθρώπους! Μα πάνω από όλα, είχαν την ευκαιρία να νιώσουν μεγάλη χαρά!
Η όλη πρωτοβουλία έχει κινηματογραφηθεί και σύντομα θα βγει ένα ολοκληρωμένο αφιέρωμα. Μέχρι τότε, όμως, απολαύστε το παρακάτω βίντεο!