Αυτό ήταν το στέκι του Παπαδιαμάντη, του Βάρναλη, του Σικελιανού και του Ελύτη
Η Πλατεία Δεξαμενής, μια γωνιά της Αθήνας με μακρά ιστορία και ξεχωριστή ατμόσφαιρα, για την οποία έχουν γραφτεί πολλά.
Βρίσκεται στην καρδιά του Κολωνακίου, κάτω από τον Λυκαβηττό, σε ένα σημείο όπου η σύγχρονη ζωή συναντά την αρχαιότητα και είναι ένα από τα σημαντικότερα τοπόσημα της ελληνικής πρωτεύουσας.
Μεγάλη πλατεία πολύ δεν είναι, βρίσκεται κάτω ακριβώς από τον Λυκαβηττό και έχει όλα αυτά που της χάρισαν την φήμη ως «λογοτεχνικό στέκι», αν και μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα ήταν μια εξοχική περιοχή, στην οποία οι φτωχοί Λοιδωρικιώτες έβοσκαν τις κατσίκες τους.
Στα χρόνια που ακολούθησαν σύχναζαν στην πλατεία μερικοί από τους μεγαλύτερους Έλληνες λογοτέχνες και ποιητές, ο Σουρής, ο Καζαντζάκης, ο Παπαδιαμάντης, ο Βάρναλης, ο Σικελιανός, ο Βλαχογιάννης κι ο Ελύτης. Έγραφαν ή περνούσαν την ώρα τους συνομιλώντας.
Ο Βάρναλης στα απομνημονεύματά του περιγράφει μια εικόνα της πλατείας στις αρχές του 20ού αιώνα:
«Εκεί απάνου βρήκα μαζί με τα ψηλά δέντρα, τον καθαρόν αέρα, τον ήλιο και τη μακρινή θέα του Σαρωνικού, που με μεθούσε με τη γαληνάδα του και τ’ αστράμματά του, τον καλύτερον εαυτό μου… Η Δεξαμενή τότε, είχε όλη της τη φυσική ομορφιά. Δεν είχε μαρμάρινες σκάλες, δεν ήταν σφιγμένη σε… κορσέδες από πέτρινα ντουβάρια και σιδερένια κάγκελα. Χαιρότανε το ψήλος της και τη λευτεριά της μακριά από τη βέβηλη πολιτεία. Οι λεύκες της ψηλές και ρωμαλέες από τις ωραιότερες της Αθήνας, χαρίζανε το δροσερό τους ίσκιο στους ερημίτες της νεοελληνικής λογοτεχνίας και μια βρύση στη μέση έτρεχε αδιάκοπα μέρα και νύχτα και αχολογούσε φλύαρα και χαρούμενα σαν ένα πλήθος από πουλιά.»
Για έναν από τους συχνούς θαμώνες της πλατείας, τον Οδυσσέα Ελύτη, σήμερα υπάρχει άγαλμα το οποίο δεσπόζει στην πλατεία ενώ υπάρχει και ανάγλυφη προτομή του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.
Η ιστορία της πλατείας ξεκινά από τον 2ο αιώνα μ.Χ., όταν κατασκευάστηκε η Αδριάνειος Δεξαμενή, ένα εντυπωσιακό έργο υδραυλικής μηχανικής που τροφοδοτούσε την πόλη με νερό. Από αυτήν την δεξαμενή πήρε και το όνομά της.
Έργο που φτιάχτηκε κατά τον 2ο αιώνα μ.Χ., επί αυτοκράτορα Αδριανού, είχε ως στόχο την υδροδότηση της πόλης με νερό από τις πηγές της Πεντέλης και της Πάρνηθας.
Το Αδριάνειο Υδραγωγείο αποτελείται από ένα εκτεταμένο δίκτυο υπόγειων σηράγγων, υπαίθριων καναλιών και δεξαμενών. Το νερό ταξίδευε για πολλά χιλιόμετρα μέσα από αυτό το δίκτυο, ξεπερνώντας φυσικά εμπόδια και υψομετρικές διαφορές. Η κατασκευή του υδραγωγείου ήταν ένα τεράστιο εγχείρημα που απαιτούσε εξειδικευμένες γνώσεις και τεχνικές.
Υδροδοτούσε την πόλη αδιάκοπα για πολλούς αιώνες και δεν είναι τυχαίο ότι θεωρείται το σπουδαιότερο υδρευτικό σύστημα που είχε η Αθήνα κατά την αρχαιότητα. Μέχρι σήμερα, είναι το μοναδικό ρωμαϊκό Υδραγωγείο για το είδος και το μήκος του, που κατασκευάστηκε στην Ευρώπη και ακόμα μεταφέρει νερό και αποτελεί μνημείο ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς.
Σήμερα, η Πλατεία Δεξαμενής διατηρεί την αύρα του παρελθόντος, συνδυάζοντάς την με τις σύγχρονες ανάγκες. Το θερινό σινεμά, το καφενείο-μεζεδοπωλείο και τα γύρω σοκάκια προσφέρουν μια όαση ηρεμίας μέσα στην πολυσύχναστη πόλη. Είναι ιδανικό μέρος για να απολαύσεις τον καφέ σου, να διαβάσεις ένα βιβλίο ή να κάνεις μια χαλαρή βόλτα.
Δείτε το βίντεο για το Αδριάνειο Υδραγωγείο
