Γιάννης Κότσιρας: Ένα κομμάτι της ραπ και της τραπ είναι άθλιο και δημιουργεί προβλήματα στην κοινωνία
Ο Γιάννης Κότσιρας με αφορμή τον νέο του δίσκο με τίτλο «Παράθυρο στο άπειρο», μίλησε στον Νικόλα Ζώη για την Καθημερινή.
Σε μια εκ βαθέων συνέντευξη αναφέρθηκε στην ιστορία της καινούργιας του δουλειάς, στο πρόσφατο νομοσχέδιο του υπουργείου Πολιτισμού που προβλέπει υποστήριξη του ελληνόφωνου τραγουδιού με ποσοστώσεις αλλά και στην μουσική Τραπ για την οποία έχει ενστάσεις.
Για την ιστορία του δίσκου είπε πως όλα ξεκίνησαν από την επιθυμία του Αλκη Αλκαίου να συνεργαστεί μαζί του. Ο στιχουργός την είχε εκφράσει στον επιστήθιο φίλο του Ηλία Γεράκη και στον Θάνο Μικρούτσικο, όμως όσο ζούσε δεν είχε γίνει πραγματικότητα. Οι στίχοι υπήρχαν σε ένα φάκελο και πριν από λίγο καιρό ο Γεράκης τους έδωσε στον Ανδρουλιδάκη, με την παραγγελία να γράψει τραγούδια πάνω στη φωνή του Κότσιρα.
«Ηρθε λοιπόν ο Ανδρουλιδάκης μια ημέρα στο σπίτι, με ένα καταπληκτικό υλικό, και μου είπε: “Δεν μπορώ να το δώσω σε άλλον, είναι γραμμένο για σένα. Ή θα το πεις εσύ ή θα το πω… εγώ», ανέφερε ο αγαπημένος ερμηνευτής.
Για το πρόσφατο νομοσχέδιο του υπουργείου Πολιτισμού που προβλέπει υποστήριξη του ελληνόφωνου τραγουδιού με ποσοστώσεις ο Γιάννης Κότσιρας είπε:
«Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και της ισοπέδωσης των πάντων, κυρίως από την αγγλική ποπ και τραπ, είμαι πολύ υπέρ της διαμόρφωσης ενός τέτοιου πλαισίου, που είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Πιστεύω ότι θα μπορούσε στα ξενοδοχεία να παίζεται μόνο ελληνική μουσική. Ορχηστρική, αν δεν θέλουν τραγούδια. Ερχονται οι άνθρωποι στην Ελλάδα. Αρκετά πια με το “Strangers in the night”. Ας βάλουμε και λίγο Ρεμπούτσικα στη ζωή μας, λίγο Σπανουδάκη. Δεν θα πάθουμε τίποτα».
Για την μουσική Τραπ ανέφερε πως υπάρχουν καλλιτέχνες που δημιουργούν πρόβλημα στην κοινωνία με τα τραγούδια τους.
«Υπάρχει ένα κομμάτι της ραπ και της τραπ που το θεωρώ άθλιο και το οποίο δημιουργεί προβλήματα στην κοινωνία, καθώς προωθεί το εμπόριο όπλων, τον μισογυνισμό, την πορνεία, τα ναρκωτικά. Και υπάρχει και ένα υγιέστατο κομμάτι της –ο Λεξ, οι Λόγος Τιμής, ο 12ος Πίθηκος, ο Εισβολέας– το οποίο μιλάει με έναν τρόπο που τον ακούει το βασικό κομμάτι της κοινωνίας. Το άλλο, είναι κάτι περαστικό και θα φύγει».
«Η δύναμη της μουσικής –όλων των τεχνών, αλλά ειδικά το τραγούδι έχει άμεση σχέση με τον πολίτη– είναι τεράστια. Μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφικά πράγματα ή στα πιο δημιουργικά. Στην παρούσα φάση, ναι, η μουσική προσπαθεί να κατευνάζει τα πάθη και να ανοίγει νέους ορίζοντες. Υπάρχει το κομμάτι της που ωθεί στη βία και αυτό είναι ζήτημα αμυνών τής κάθε οικογένειας και του κάθε ανθρώπου. Αλλά ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής μουσικής αγωνιζόμαστε για μια καλύτερη κοινωνία. Οχι για μια κοινωνία ισοπεδωμένη και φοβική», κατέληξε ο Γιάννης Κότσιρας.
