Ζεστά νερά, χωρίς κύμα: Το ελληνικό νησί των 7 κατοίκων έχει 1 παραλία που δεν βρίσκεις ούτε στην Καραϊβική
Είναι η Καραϊβική; Όχι είναι η Σαπιέντζα, ένα νησάκι νοτιοδυτικά της Μεθώνης που θυμίζει εξωτικό προορισμό!
Ένα νησί μοναδικό από πολλές απόψεις. Η Σαπιέντζα (όνομα ιταλικής προέλευσης και σημαίνει σοφία) είναι το δεύτερο μεγαλύτερο νησί των μεσσηνιακών Οινουσσών μετά την Σχίζα. Βρίσκεται στ’ ανοιχτά των νοτιοδυτικών ακτών της Μεσσηνίας, απέναντι από τη Μεθώνη και είναι ένα κατάφυτο νησί με σπάνια χλωρίδα.
Έχει έκταση 9 τ.χλμ. και σύμφωνα με την απογραφή του 2001, έχει πληθυσμό μόνο 7 μόνιμους κατοίκους. Νοτιοδυτικά της Σαπιέντζας βρίσκεται το βαθύτερο σημείο της Μεσογείου, γνωστό ως τάφρος ή φρέαρ των Οινουσσών, με βάθος 5.121μ.
Η Σαπιέντζα βρίσκεται πάνω στον σημαντικό ναυτικό δρόμο που συνδέει την Ιταλία με την Μέση Ανατολή και στις ακτές της έχουν σημειωθεί αρκετά ναυάγια, ορισμένα απ’ τα οποία μετέφεραν ιδιαίτερα σημαντικό φορτίο, με μεγάλη αξία σήμερα για την αρχαιολογία. Ένα από τα ναυάγια περιείχε τις κολόνες από το μεγάλο περιστύλιο που είχε χτίσει ο Ηρώδης στην Καισάρεια της Παλαιστίνης τον 1ο μ.Χ. αιώνα, ενώ ένα άλλο περιείχε σημαντικές ρωμαϊκές σαρκοφάγους.
Αξίζει να δείτε στο νότιο σημείο του νησιού τον επιβλητικό φάρο που δεσπόζει εκεί από το 1885. Έχει ύψος 8 μέτρα και εστιακό ύψος 110 μέτρα. Ο φάρος κατασκευάστηκε ύστερα από αίτημα της βασίλισσας Βικτωρίας της Αγγλίας.
Στην εποχή του ήταν από τους ισχυρότερους στη Μεσόγειο. Τα κάτοπτρά του φωτίζονταν με λάμπες αμιάντου και η φωτοβολία έφτανε τα 25 ναυτικά μίλια. Καθώς η περιστροφή διαρκούσε 8 ολόκληρα λεπτά, υπάρχουν μαρτυρίες από γυναίκες των χωριών της ηπειρωτικής ακτής, που έλεγαν ότι σε καιρούς πριν την έλευση ηλεκτρικού ρεύματος χρησιμοποιούσαν αυτά τα φωτεινά οκτάλεπτα ώστε να κεντάνε τα βράδια. Ο φάρος εξακολουθεί να λειτουργεί και στις δικές μας μέρες, όντας αυτοματοποιημένος από το 1986, όταν μετατράπηκε πια σε ηλιακό (βασίζεται σε ηλιακές κυψέλες). Παράλληλα, όμως, έχει ανακηρυχθεί και σε διατηρητέο νεότερο μνημείο.
Όσο για παραλίες δεν έχει πολλές. Μια μόνο για την ακρίβεια. Αλλά για χάρη της αξίζει να ταξιδέψεις μέχρι εκεί. Βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της, απέναντι από τη Μεθώνη, και ονομάζεται Άμμος. Είναι μια καταπληκτική παραλία με ζεστά, κρυστάλλινα νερά που θυμίζει κάτι από Καραϊβική!
Από το 1209 το νησί πέρασε στον έλεγχο των Βενετών όπως και ολόκληρη η νότια ακτογραμμή της Μεσσηνίας. Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους Τούρκους αποτέλεσε ελληνικό έδαφος. Αμφισβητήθηκε όμως από την Αγγλία κατά την διάρκεια των Παρκερικών, όταν οι σχέσεις Ελλάδας και Αγγλίας οξύνθηκαν. Η Αγγλία διεκδίκησε κατά το διάστημα αυτό το νησί ως τμήμα των Ιονίων νήσων, τα οποία εκείνη την περίοδο της ανήκαν.
Μία έκταση 240 στρεμμάτων του δάσους της Σαπιέντζας έχει ανακηρυχθεί επίσημα διατηρητέο μνημείο της φύσης ενώ στο νησί ζει και ένας αρκετά σημαντικός πληθυσμός κρητικών αίγαγρων, των γνωστών κρι-κρι.
Η πρόσβαση στο νησί πραγματοποιείται με τουριστικά πλοιάρια που αναχωρούν από τη Μεθώνη.