Η καλύτερη σύγκριση ημερολογίων που διαβάσατε ποτέ. Αυτό πρέπει να το διαβάσετε!
Έχετε ποτέ φανταστεί τι θα έγραφαν τα κατοικίδια ζώα σας εάν είχαν ημερολόγια; Τι θα έλεγαν οι αγαπημένοι σας φίλοι για τη ζωή τους, για τα υπόλοιπα κατοικίδια και για εσάς;
Ως ιδιοκτήτες σκύλου αλλά και γάτας κάναμε κάποιες σοβαρές μελέτες για την καθημερινή συμπεριφορά τους. Με βάση τα όσα έχουμε μάθει (αλλά και με αρκετή δόση χιούμορ) πιστεύουμε τα ημερολόγια τους θα ήταν κάπως έτσι:
Το ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ του σκύλου:
7 π.μ.- Ω! Ώρα για βόλτα! Τη λατρεύω!
8 π.μ.- Ω! Σκυλοτροφή! Τη λατρεύω!
9 π.μ.- Ω! Τα παιδιά! Τα λατρεύω!
12:00 – Ω! Η ΑΥΛΗ! Λατρεύω την αυλή!
2 μ.μ.- Ω! Βόλτα με το αυτοκίνητο! Τη λατρεύω!
3 μ.μ.- Ω! Τα παιδιά! Τα λατρεύω!
4 μ.μ.- Ω! Θα παίξουμε με τη μπάλα! Λατρεύω να παίζω με την μπάλα!
6 μ.μ.- Ω! Καλώς ήρθες σπίτι μαμά! Τη λατρεύω τη μαμά!
7 μ.μ.- Ω! Καλώς ήρθες στο σπίτι μπαμπά! Τον λατρεύω τον μπαμπά!
8 μ.μ.- Ω! Σκυλοτροφή! Τη λατρεύω!
9 μ.μ.- Ω! Ο Δημήτρης μου τρίβει τη κοιλιά! Το λατρεύω!
11 μ.μ.- Ω! Κοιμάμαι στο κρεβάτι με τους ανθρώπους μου! Το λατρεύω!”
Το ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ της γάτας:
“183η ημέρα της αιχμαλωσίας μου …
Οι απαγωγείς μου συνεχίζουν να με χλευάζουν με αυτά τα παράξενα μικρά αντικείμενα που έχουν κρεμάσει παντού. Εκείνοι κάθονται στο τραπέζι και τρώνε κιλά ολόκληρα κρέας και εμένα με αναγκάζουν να τρώω ξηρά δημητριακά. Νιώθω κακοποιημένη. Απογοητευμένη.
Το μόνο πράγμα που με κρατά όρθια, είναι η ελπίδα της διαφυγής και η ικανοποίηση που παίρνω κάθε φορά που τους γρατζουνάω τα έπιπλα. Αύριο μπορεί να τους χαλάσω άλλο ένα από αυτά τα φυτά εσωτερικού χώρου.
Σήμερα, η προσπάθειά μου να σκοτώσω τους απαγωγείς μου βάζοντας τους τρικλοποδιά ενώ περπατούσαν, απέτυχε. Για την ακρίβεια, σχεδόν τα κατάφερα. Δεν ξέρω τι δεν πήγε καλά. Είχα καταστρώσει το ιδανικό σχέδιο. Ίσως να πρέπει να το ξαναδοκιμάσω όταν κατεβαίνουν τη σκάλα.
Σε μια προσπάθεια να αηδιάσω τους χυδαίους καταπιεστές μου, προκάλεσα τον εαυτό μου, για ακόμη μια φορά, να κάνει εμετό στην αγαπημένη τους πολυθρόνα. Ίσως να πρέπει να το κάνω και στο κρεβάτι τους.
Σήμερα αποκεφάλισα ένα ποντίκι και τους πήγα το ακέφαλο σώμα του, για να καταλάβουν για τι είμαι ικανή. Για να χτίσω τον φόβο στην καρδιά τους. Αντί για αυτό όμως, έσκυψαν, με χάιδεψαν και μου είπαν τι καλή γατούλα που είμαι. Αυτό το σχέδιο δεν πρέπει να το επαναλάβω. Είναι μια αποτυχία. Δεν λειτουργεί.
Σήμερα έχουν κάποιο είδος συγκέντρωσης με τους συνεργούς τους. Για όλη την ώρα με είχαν απομονώσει σε ένα δωμάτιο για να μην ακούσω τα σχέδια τους για μένα. Ωστόσο, μπορούσα να ακούσω το θόρυβο και μύριζα τη τροφή. Το πιο σημαντικό: Άκουσα κάποιον να λέει ότι του προκαλώ κάτι που ονομάζεται «αλλεργίες». Πρέπει να μάθω τι είναι αυτό και να το χρησιμοποιήσω προς όφελός μου.
Είμαι πεπεισμένη ότι οι υπόλοιποι αιχμάλωτοι είναι τσιράκια τους, ίσως και καταδότες. Ο σκύλος όταν απελευθερώνεται, φεύγει για λίγο και ξαναγυρνάει όταν τον φωνάξουν. Προφανώς είναι ηλίθιος.
Το πουλί, από την άλλη πλευρά, μάλλον τους καρφώνει τα πάντα. Μιλάει μαζί τους τακτικά και είμαι σίγουρη ότι αναφέρει κάθε μου κίνηση. Λόγω της τρέχουσας τοποθέτησης του στο μεταλλικό δωμάτιο, η ασφάλειά του είναι εξασφαλισμένη.
Αλλά μπορώ να περιμένω. Είναι μόνο θέμα χρόνου..“