Θέατρο Απόλλων: Η άγνωστη δική μας “Σκάλα του Μιλάνου”
Αν επισκεφτείτε την Σύρο δεν υπάρχει περίπτωση να μην περάσετε μπροστά από το Θέατρο Απόλλων που δεσπόζει στην Ερμούπολη…
Ένα μοναδικό κτίριο με μεγάλη ιστορία που χαρακτηρίζεται ως μικρογραφία της Σκάλας του Μιλάνου!
Τον σχεδιασμό και την επίβλεψη κατά την κατασκευή του ανέλαβε ο Ιταλός δημοτικός αρχιτέκτων Ρ. Sambo. Οι εργασίες στο Θέατρο άρχισαν τον Μάρτιο του 1862 και τα εγκαίνιά του έγιναν στις 20 Απριλίου 1864 με το έργο «Ριγκολέτο» του Βέρντι από Ιταλικό μελοδραματικό θίασο τον οποία παρουσίασε ο εργολάβος των παραστάσεων εκείνης της εποχής μουσικοδιδάσκαλος, Φρειδερίκος Στήβενς.
Εξωτερικά το κτίριο καθόλου δεν σε προϊδεάζει για την ομορφιά που κρύβει στο εσωτερικό του.
Η αρχιτεκτονική του είναι μάλλον απλή. Ένα διόρωφο κτίριο με όροφους που χωρίζονται με ταινία από πωρόλιθο. Στο κεντρικό τμήμα της κύριας όψης, ολόκληρο από μάρμαρο, τονίζεται έντονα ο κατακόρυφος άξονας με τέσσερις παραστάδες σε όλο το ύψος, που φέρουν επιστήλιο. Όλο το κτίριο του Δημοτικού Θεάτρου Απόλλων έχει ενιαίο γείσο, τοξωτά παράθυρα στο ισόγειο και ορθογώνια στον όροφο.
Αν περάσεις στο εσωτερικό του όμως δεν μπορείς να μην νιώσεις γοητευμένος.
Η σχεδίαση του είναι επηρεασμένη από τέσσερα τουλάχιστον ιταλικά πρότυπα, μεταξύ των οποίων και τη Σκάλα του Μιλάνου.
Παλαιότερα η σκηνή ήταν πλάτους 9 μέτρων και βάθους 10 μέτρων, με χώρο για την ορχήστρα μπροστά στη σκηνή και υπερώο.
Ο διάκοσμος των ξύλινων θεωρείων, που ήταν σε τρεις σειρές, ήταν απλός. Τα καθίσματα, οι κουπαστές και οι κουρτίνες ήταν βελούδινες.
Κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου όμως το Δημοτικό θέατρο «Απόλλων» υπέστη πολύ μεγάλες καταστροφές, γεγονός που οδήγησε σε επεμβάσεις: η γενική επισκευή άρχισε το 1970 και προκάλεσε αλλοίωση στο εσωτερικό του.
Στη σκηνή του ΑΠΟΛΛΩΝΑ παρουσιάσθηκαν όπερες, οπερέτες, επιθεωρήσεις (από το 1900) από μεγάλα ονόματα του Ιταλικού και Ελληνικού Λυρικού Θεάτρου των χρόνων εκείνων καθώς και έργα πρόζας από κορυφαίους Έλληνες ηθοποιούς μεταξύ αυτών οι: Μ. Μυράτ, Εδμ. Μ. Κατράκης, ο Αττίκ, Ελένη Χαλκούση και η Μαρίκα Κοτοπούλη, η οποία είχε παρουσιασθεί επανειλημμένα στον ΑΠΟΛΛΩΝΑ όπου στις 24 Μαρτίου 1953 έδωσε και την τελευταία παράσταση της ζωής της με το έργο «ΣΚΙΑ» του Ντάριο Νικοντέμι που ήταν συγχρόνως και η τελευταία αξιόλογη παράσταση.
Πάρτε μία μικρή γεύση από το εσωτερικό του:
