Και όμως, η Κολοπετινίτσα υπάρχει και βρίσκεται πιο κοντά στην Αθήνα απ’ ότι φαντάζεστε

Η λέξη “Κωλοπετεινίτσα” είναι ο κατ’ εξοχήν απαξιωτικός χαρακτηρισμός για έναν τόπο. Την χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να μιλήσουμε για κάτι που δεν υπάρχει, κάτι αόριστο και μακρινό.

Η Κωλοπετινίτσα, όμως, με κάπως διαφορετική ορθογραφία (“Κολοπετινίτσα” αναφέρεται στα γεωγραφικά λεξικά) κάθε άλλο παρά “μυθικό χωριό είναι.

Βρίσκεται στην Φωκίδα, σήμερα λέγεται Τριταία και στην απογραφή του 2001 είχε 103 κατοίκους. Πρόκειται για ένα μικρό, πανέμορφο χωριό χτισμένο στο μέσο περίπου της διαδρομής ανάμεσα σε Ιτέα και Γαλαξίδι.

Η Κολοπετινίτσα άλλαξε όνομα το 1927 και έγινε Μονοδένδρι, ενώ το 1928 πήρε το σημερινό του όνομα.

Τα σπίτια στο χωριό είναι χαμηλά με σκεπές με κεραμίδια και παντού υπάρχουν αμυγδαλιές, ελαιόδεντρα και αμπέλια. Ένα από πιο γραφικά σημεία του χωριού είναι σίγουρα η πλακόστρωτη πλατεία με το παλιό παντοπωλείο, που τώρα πια είναι παραδοσιακή ταβέρνα.

Μαζί με την Κίρρα, η Τριταία είναι από τις παλαιότερα κατοικημένες περιοχές στον Ελλαδικό χώρο καθώς αρκετοί αρχαιολόγοι τοποθετούν στη θέση της την αρχαία κωμόπολη Ύπνια βασιζόμενοι σε λίθινη επιγραφή η οποία αναφέρεται σε συνθήκη μεταξύ Ύπνιας (Τριταία) και Μυωνίας (Αγία Ευθυμία). Στην Ύπνια αναφέρονται εξάλλου τόσο ο ιστορικός Θουκυδίδης όσο και ο περιηγητής Παυσανίας.

Τη φήμη του το χωριό την οφείλει στην ταινία “Διακοπές στην Κολοπετινίτσα”, που σκηνοθέτησε ο Β. Γεωργιάδης το 1959, με πρωταγωνιστές τον Κώστα Χατζηχρήστο και τον Μίμη Φωτόπουλο. Από εκεί και πέρα το ίδιο το όνομα του χωριού, βοηθούσης και της υπόθεσης της ταινίας, “χάρισε” τη θέση που κατέχει το χωριουδάκι στη νεοελληνική αργκό.

Το όνομα Κολοπετινίτσα είναι πιθανότατα παραφθορά της Καλοπετεινίτσας, καθώς η παράδοση λέει ότι το χωριό στο παρελθόν διέθετε καλά πετεινάρια για κοκορομαχίες.

Η Κολοπετινίτσα είναι και η «πατρίδα» του αξέχαστου «Θύμιου»Κώστα Χατζηχρήστου.