Μαθήματα Αμερικανικής Ιστορίας: Μια απ’ τις πιο δυνατές και σοκαριστικές ταινίες όλων των εποχών
Η ζωή είναι πολύ σύντομη για να είμαστε οργισμένοι κάθε μέρα..
Τα Μαθήματα Αμερικανικής Ιστορίας (American History X) είναι μια αμερικανική δραματική ταινία του 1998, σε σκηνοθεσία Τόνι Καγιέ και σενάριο γραμμένο από τον Ντέιβιντ Μακένα. Η ταινία, που είναι στο στυλ της μη γραμμικής αφήγησης, κυκλοφόρησε στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 30 Οκτωβρίου 1998 και διανεμήθηκε από την New Line Cinema. Απέφερε συνολικά πάνω από 23 εκατομμύρια δολάρια στο διεθνές box office ενώ τον Σεπτέμβριο του 2008, το περιοδικό Empire την ανέδειξε 311η καλύτερη ταινία όλων των εποχών.
Η ταινία «Μαθήματα Αμερικάνικης Ιστορίας» αφηγείται τη ζωή δύο αδερφών, του Ντέρεκ και του Ντάνιελ Βίνγιαρντ.
Και οι δύο είναι λαμπροί και χαρισματικοί μαθητές, αλλά ο Ντέρεκ, μετά τη δολοφονία του πατέρα του απο έναν μαύρο έμπορο ναρκωτικών κατά τη διάρκεια διάρκεια κατάσβεσης σε δυτική συνοικία, προσχωρεί σε ένα νεο-ναζιστικό κίνημα. Το μίσος που τον έχει κυριεύσει τον οδηγεί στο να σκοτώσει δύο μαύρους, μέλη συμμορίας, που προσπαθούσαν να του κλέψουν το φορτηγάκι του και καταδικάζεται σε τρία χρόνια φυλάκισης για ανθρωποκτονία εν βρασμώ ψυχής.
Η ιστορία προβάλλει πως ο Ντάνι επηρεάζεται από τις πράξεις και την ιδεολογία του μεγαλύτερου αδερφού του και πως ο Ντέρεκ, ριζικά αλλαγμένος από τις εμπειρίες του στη φυλακή, προσπαθεί να αποτρέψει τον αδερφό του από τα ίδια λάθη που έκανε αυτός στο παρελθόν.
Η νεοναζιστική διάθεση στη σύγχρονη Αμερική αποτυπωμένη στο πανί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Βία, πόνος και συγκίνηση που το ένα παίρνει τη θέση του άλλου, σε σωστές δόσεις, τόσο όσο χρειάζεται για να μας ταρακουνήσει ως θεατές και τόσο όσο χρειάζεται για να χτυπήσει το αμερικάνικο κατεστημένο εκεί που πονάει περισσότερο. Δημόσια διαπόμπευση μιας Αμερικής που ξέρει να κρύβεται καλά. Με μία μόνο λέξη θα μπορούσαμε να τη χαρακτηρίσουμε συγκλονιστική! Μια συγκλονιστική κινηματογραφική εμπειρία, με ουσία και δυνατές ερμηνείες που δεν πρέπει να χάσει κανένας.
Η ουσία σε τέτοιες ιστορίες είναι το μίσος μιας κοινότητας, αν μπορούμε να την χαρακτηρίσουμε έτσι, για μια άλλη. Πάνω σ`αυτό το μίσος στηρίχτηκε ο Καγιέ και δημιούργησε μια απ`τις πιο δυνατές και σοκαριστικές ταινίες όλων των εποχών. Παρά τις όποιες ευκολίες, οι ηλίθιοι συναισθηματικού μελοδραματισμοί απορρίπτονται, κατά συνέπεια, αυτό που παρακολουθούμε διαπερνάει το σώμα μας σαν ηλεκτρικό ρεύμα. Κι αν ειδικά λάβουμε υπ`όψιν μας ότι είναι η πρώτη ταινία του ως σκηνοθέτης, οφείλουμε τα του αποδώσουμε τον ύψιστο χαιρετισμό, καθώς είχε τα κότσια ν`ασχοληθεί με ένα τόσο ιδιαίτερο θέμα.
Ένα αριστούργημα μέσω έντονων σκηνών χωρίς μελοδράματα με αποτύπωση της πραγματικότητας του ρατσισμού μέσα από ασπρόμαυρα φλασμπακ και την αποτύπωση της διαμόρφωσης χαρακτήρων μέσω αυτού του κοινωνικού φαινομένου. Ο Έντουαρντ Νόρτον στην καλύτερη στιγμή της καριέρας του κέρδισε και υποψηφιότητα για όσκαρ. Φοβερή αποτύπωση της εναλλαγής του χαρακτήρα του από έναν άνθρωπο γεμάτο μίσος σε κάτι διαφορετικό σε έναν άνθρωπο με αξίες που προσπαθεί να βάλει τον αδερφό του στον ίσιο δρόμο.
Μαγική ερμηνεία απλά. Πραγματικά από τις αγαπημένες μου ταινίες και την προτείνω ανεπιφύλακτα.
Πραγματικά αυτή η ταινία δεν έχει προηγούμενο… συγκαταλέγεται άνετα στις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών χωρίς καμιά υπερβολή αφού είναι ολοκληρωμένη:
Δυνατό σενάριο, άψογη σκηνοθεσία, εξαιρετικά πλάνα, ωμή βια, ανεπανάληπτες ερμηνείες (για τον Νόρτον κουράστηκα πια να αναφέρομαι συνεχώς στο θεόρατο υποκριτικό ταλέντο του καθώς και εδώ ο άνθρωπος μαγεύει) και μηνύματα με τα οποία μας βομβαρδίζει συνεχώς και μας κάνει να ψαχτούμε αρκετά με τον εαυτό μας.
Είναι μια ταινία που δεν κρύβεται, καθώς αποτυπώνει ξεκάθαρα το γεγονός ότι με το να ζεις συνεχώς με το μίσος απέναντι σε κάθε τι διαφορετικό σε καθιστά ένα υποβαθμισμένο ον που το μόνο που πετυχαίνει είναι να βοηθά στην υποβάθμιση της κοινωνίας μας….
Σκηνές βίας με τις οποίες μένεις κάγκελο, και ένα ανατρεπτικό φινάλε που απλά κλείνει με επικό τρόπο αυτό το αριστούργημα.
EXTRAS
- Ο Νόρτον ήταν υποψήφιος για Όσκαρ Καλύτερου Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του ως Ντέρεκ Βίνιαρντ, αλλά έχασε από τον Ρομπέρτο Μπενίνι στην ταινία Η Ζωή Είναι Ωραία.
- Η ερμηνεία του Νόρτον βαθμολογήθηκε από το περιοδικό Total Film ως η 72η καλύτερη κινηματογραφική ερμηνεία όλων των εποχών.
- Η απώλεια του Όσκαρ από τον Νόρτον επίσης περιλαμβάνεται στον κατάλογο του περιοδικού Empire «22 Εξαιρετικά Συγκλονιστικές Αδικίες Όσκαρ».
- Ο McKenna βάσισε το σενάριο του σε προσωπικές του εμπειρίες από τα νεανικά του χρόνια στο Σαν Ντιέγκο. Η New Line Cinema εντυπωσιάστηκε από τη γραφή του και το αγόρασαν αμέσως.
- Η ταινία γυρίστηκε το 1998, αλλά χρονικά τοποθετείται στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και στις αρχές της δεκαετίας του ’90.
- Η κουλτούρα της δεκαετίας του ’80 προσδιορίζεται από σοσιαλιστικά κινήματα ενάντια στο ρατσισμό. Παράλληλα παρατηρείται και έξαρση των ρατσιστικών κινημάτων όπως αυτό της Λευκής Δύναμης και των skinheads. Οι υποστηρικτές αυτών των κινημάτων είναι πολύ φανατισμένοι και αρνούνται να δουν τα πράγματα πιο «ανοιχτά». Στις γειτονιές αλλά και στα σχολεία δημιουργούνται συμμορίες λευκών που σκοπό έχουν να εξυγιάνουν τη χώρα τους. Γι’ αυτό το λόγο κάνουν επιδρομές σε καταστήματα, ιδιοκτήτες των οποίων είναι π.χ. μαύροι.
- Ο σκηνοθέτης Κάγιε, μπορεί από αυτή να έχει γίνει γνωστός, αλλά την ταινία American History X όχι απλά την μισεί, αλλά δήλωσε ότι δεν θέλει να ξαναδεί ή ακούσει ποτέ ξανά στην ζωή του. Παρόλο που κέρδισε την φήμη του χάρη σε αυτήν, δεν ήθελε να έχει καμία επαφή μαζί της. Τα προβλήματα ξεκίνησαν από την παραγωγή της ταινίας και ενώ ο σκηνοθέτης ήθελε εκείνη να είναι 87, το στούντιο έβγαλε στις αίθουσες την εκδοχή των 119 λεπτών, με την βοήθεια του Νόρτον. Εξοργισμένος ο Κάγιε δήλωσε ότι δεν θέλει να έχει σχέση με την ταινία και “επιτέθηκε” δημόσια στο American History X όταν βγήκε στις αίθουσες. Μάλιστα δεν ήθελε καν το όνομα του να βρίσκεται στα credits.
- Ο Νόρτον, όπως δήλωσε αργότερα ο σκηνοθέτης, δεν ήταν δική του επιλογή. Ο Κάγιε, που στο παρελθόν είχε σκηνοθετήσει μόνο διαφημίσεις και βίντεο κλιπ, ήθελε για τον πρωταγωνιστικό ρόλο τον Χοακίν Φίνιξ, ο οποίος αρνήθηκε, γιατί δεν ήθελε να συνδεθεί η εικόνα του με Νεοναζί. Τον Νόρτον όμως τον ήθελαν οι παραγωγοί. Έτσι ο Κάγιε, αφού δεν κατάφερε να βρει κάποιον άλλο, δέχτηκε. Επέμενε όμως ότι ο Νόρτον δεν είχε την απαραίτητη τρέλα στο βλέμμα.
- Δεν κατάφερε σχεδόν τίποτα στα ταμεία, αλλά έμελλε να γίνει άμεσα cult, και να προβάλλεται ακόμα και για εκπαιδευτικούς λόγους.
Πηγές: mplokia – thegodfilmers – filmy