Μια εκπαιδευτικός ξεσπά: “Εγώ είμαι αυτή που στηρίζει το παιδί σου και ας λες ότι πληρώνομαι και τα ξuνω”
Μπορεί να μην το λένε ή το σκέφτονται όλοι οι γονείς, αλλά τα παρακάτω λόγια αυτής της δασκάλας σίγουρα ακούγονται από πολλούς!
Μία εξομολόγηση απόγνωσης μίας δασκάλας, που θέλει να βάλει “φρένο” σε εκείνους που κατηγορούν τους δασκάλους ότι κάθονται και πληρώνονται χωρίς να προσφέρουν ουσιαστικά. Ενώ κάνουν την περισσότερη και καλύτερη δουλειά όσον αφορά την διαπαιδαγώγηση και την μόρφωση των παιδιών τους. Και σίγουρα μέσα σε όλους θα υπάρχουν και εκείνοι που επέλεξαν λάθος επάγγελμα, αλλά ο κανόνας είναι πως όσα προσφέρει ένας καθηγητής ή δάσκαλος στο παιδί, δεν μπορεί να τα προσφέρει κανείς άλλος.
Εγώ είμαι η «άχρηστη» δασκάλα που ζητώ από τους γονείς να μη βάζουν ετικέτες με τα ονόματα των παιδιών τους πάνω στις τέμπερες, τις κηρομπογιές και τους μαρκαδόρους τους διότι υπάρχουν παιδιά που δεν έχουν χρήματα και θέλω ό, τι έχει ένα παιδί να το μοιράζεται με τα υπόλοιπα;
Εγώ είμαι εκείνη η «άχρηστη» δασκάλα που ζητώ από τους γονείς μαζί με το κολατσιό που δίνουν στο παιδί τους να στέλνουν και ένα ταπεράκι με κουλουράκια, κρουασανάκια ή άλλα σνακ ώστε τα παιδιά που δεν έχουν τίποτα να φέρουν από το σπίτι τους να μπορούν να κολατσίσουν μαζί με τους φίλους τους;
Είμαι η «άχρηστη» δασκάλα που όταν κάποιο παιδί πεινάει και δεν έχει λεφτά να ψωνίσει από το κυλικείο πηγαίνω εγώ και δίνω κρυφά λεφτά στην κυρία του κυλικείου.
Που θα φέρει στο σχολείο μια τσάντα γεμάτη καθαρά ρούχα, ώστε αν προκύψει ανάγκη και λερωθεί κάποιο παιδί να έχει ρούχα να αλλάξει.
Που προσπαθεί να προωθήσει το «εμείς» και όχι το «εγώ» και το «δικό μας» αντί για το «δικό μου»;
Είμαι η «άχρηστη» δασκάλα που προσπαθεί να μάθει στους μαθητές της να βοηθούν ο ένας τον άλλον, να περιμένουν όταν κάποιος χρειάζεται περισσότερο χρόνο, να ζητούν ο ένας τη βοήθεια του άλλου, να προσφέρουν τη βοήθειά τους στους ανθρώπους που την έχουν ανάγκη και να παίζουν ειρηνικά χωρίς να τσακώνονται.
Εγώ είμαι εκείνη η «άχρηστη» δασκάλα που είναι πάντα δίπλα στους μαθητές της.
Που υποσχέθηκε να βοηθήσει τους πιο αδύναμους και να επαινέσει τους δυνατούς.
Μπορεί να με αποκαλείς «άχρηστη» πίσω από την πλάτη μου, ότι δουλεύω τους 9 μήνες από τους 12, ότι το καλοκαίρι και τις γιορτές πληρώνομαι για να κάθομαι, ότι απεργώ γιατί τα ξύνω.
Και μάλιστα όλα αυτά, τα λες μπροστά στο παιδί σου που τυγχάνει να είναι μαθητής μου και τον επηρεάζεις αρνητικά και τον παροτρύνεις έτσι να μην με υπολογίζει και αυτό δεν είναι εις βάρος μου, αλλά του παιδιού σου, που όσο με αμφισβητεί, κλείνει τα αυτιά του και παύει να μαθαίνει.
Είμαι εκείνη η «άχρηστη» δασκάλα που πάει κάθε μέρα στη δουλειά της για να προσφέρει αγάπη και υποστήριξη στα παιδιά σας, όταν οι γονείς μαλώνετε ή χωρίζετε ή μένετε άνεργοι.
Την επόμενη φορά λοιπόν που θα με αποκαλέσεις «άχρηστη» και ότι κάθομαι και με πληρώνεις, σκέψου όλους τους παραπάνω λόγους που το κάνεις.