Μια μύτη μέσα στη θάλασσα.. Το πανέμορφο παραθαλάσσιο χωριό της Ελλάδας που μοιάζει σαν να επιπλέει στο νερό
Ανάμεσα στον Αστακό και τη Βόνιτσα, είναι χτισμένο το γραφικό στολίδι της Αιτωλοακαρνανίας, ο Μύτικας.
Πρόκειται για ένα σχετικά νέο χωριό. Η πρώτη οργανωμένη οίκηση του τοποθετείται στις αρχές του 19ου αιώνα, ενώ οι πρώτοι κάτοικοι προέρχονται από τις γύρω περιοχές και χωριά.
Το όνομά του το οφείλει στη μορφολογία του αφού πρόκειται ουσιαστικά για μια “ΜYΤΗ” που εισέρχεται στη θάλασσα.
Μια «μύτη» που μπαίνει μέσα στο Ιόνιο Πέλαγος, με παραδοσιακή αρχιτεκτονική, πλούσια βλάστηση και φυσικά παραλίες με γαλαζοπράσινα νερά.
Ο οικισμός είναι χτισμένος στον αιγιαλό με τα σπίτια και τις επιχειρήσεις να βρέχονται κυριολεκτικά από τη θάλασσα, ενώ ένας κεντρικός πλακόστρωτος δρόμος συνδέει την είσοδο του χωριού με το λιμάνι και προσφέρεται για περιπάτους, ενώ τις απογευματινές ώρες των θερινών μηνών απαγορεύεται η έλευση οχημάτων και στο δρόμο ξεχύνονται παιδιά με ποδήλατα, δίνοντας στο χωριό μια παιχνιδιάρικη ζωντάνια.
Σε όλη του την ιστορία αποτέλεσε αγκυροβόλιο και λιμάνι.
Ο ρόλος του αυτός του προσέδωσε εμπορικό και διαμετακομιστικό χαρακτήρα και από νωρίς εφοδίαζε με προϊόντα το γειτονικό νησί του Καλάμου και τη γύρω περιοχή.
Η ομορφιά του τοπίου και το ασύγκριτο φυσικό κάλος γρήγορα κατέστησαν το Μύτικα σε δημοφιλή τουριστικό προορισμό για τους Ιταλούς που τον επέλεγαν για τη γραφικότητά του.
Ωστόσο, για τους Έλληνες ταξιδιώτες, αποτελεί ακόμα και σήμερα έναν όχι και τόσο δημοφιλή προορισμό, παρόλο που πρόκειται για πανέμορφο μέρος!
Με αφετηρία το γραφικό Μύτικα μπορεί κανείς να επισκεφτεί με καΐκι τα νησιά Κάλαμο και Καστό ή να φτάσει με φεριμπότ στο Σκορπιό, το Μεγανήσι και την Ιθάκη. Οδικά και μόλις σε 40’ περίπου μπορεί να επισκεφτεί τη Λευκάδα.
Έχει ενδιαφέρον: Μέσα σε έναν βράχο, πάνω στο βουνό, έχει χτιστεί η εκκλησία της Αγίας Ελεούσας. Όσοι την επισκέπτονται εντυπωσιάζονται από τις εντυπωσιακές τοιχογραφίες αλλά και την θέα του Μύτικα.