Μια τυφλή 92χρονη δίνει στη νοσοκόμα ενός γηροκομείου ένα μάθημα ζωής..

Μια 92χρονη κοκέτα γυναίκα, η οποία, αν και τυφλή, ξυπνούσε κάθε πρωί στις οκτώ για να φτιάξει τα μαλλιά της, να διαλέξει τα ρούχα της και να βάλει μακιγιάζ στο πρόσωπο της, μετακόμισε σε ένα γηροκομείο.

Ο 70χρονος σύζυγός της απεβίωσε πρόσφατα, παιδιά δεν είχε και το γηροκομείο ήταν ο αμέσως επόμενος λογικός προορισμός.

Αφού περίμενε υπομονετικά πολλές ώρες στο προαύλιο του γηροκομείου, εμφανίστηκε τελικά μια νοσοκόμα που με χαμόγελο την ενημέρωσε ότι το δωμάτιο της ήταν έτοιμο.

Έπιασε από το χέρι την νοσοκόμα και την άφησε να την οδηγήσει μέσα από τους διαδρόμους του γηροκομείου. Καθ όλη τη διαδρομή η νοσοκόμα προσπαθούσε να της περιγράψει πως είναι το δωμάτιο που θα μείνει. Της έλεγε ότι είναι μικρό, ότι το παράθυρο βλέπει στο δρόμο αλλά και ότι έχουν κρεμάσει ένα όμορφο λουλούδι από έξω που όταν ανθίζει, όλοι σταματούν να το θαυμάσουν.

«Μου αρέσει πολύ», της είπε με τον ενθουσιασμό ενός οκτάχρονου που μόλις οι γονείς του του έκαναν δώρο ένα κουτάβι.

“Μα κυρία μου, δεν έχουμε φτάσει ακόμη στο δωμάτιο…. περιμένετε λίγο.”

“Αυτό δεν έχει καμιά σημασία”, της απάντησε. “Την ευτυχία εσύ αποφασίζεις να την βάλεις στη ζωή σου. Το αν μου αρέσει το δωμάτιο μου ή όχι εξαρτάται από το πως είναι τοποθετημένα τα έπιπλα και πως θα το φανταστώ εγώ στο μυαλό μου. Έχω ήδη αποφασίσει να το αγαπώ. Είναι μια απόφαση που παίρνω κάθε πρωί όταν ξυπνάω.

Έχω μια επιλογή: Μπορώ να περάσω την ημέρα μου στο κρεβάτι και να σκέφτομαι τα μέρη του σώματός μου που έχουν σταματήσει να λειτουργούν ή να σηκωθώ από το κρεβάτι και να είμαι ευγνώμων για αυτά που μπορώ ακόμη να κάνω. Κάθε μέρα είναι ένα δώρο και όσο έχω ακόμα τα μάτια μου ανοιχτά, επικεντρώνομαι στην επόμενη νέα μέρα και σε όλες τις ευτυχισμένες αναμνήσεις που έχω καλά αποθηκευμένες στο μυαλό μου”.

Η ηλικιωμένη, σταμάτησε για λίγο, πήρε μια βαθιά ανάσα και συνέχισε:

«Η ζωή μοιάζει με έναν τραπεζικό λογαριασμό. Όσο ζεις τον γεμίζεις και όταν γεράσεις, αδειάζεις το περιεχόμενο του. Για αυτό, όσο μπορείς να γεμίζεις τον δικό σου τραπεζικό λογαριασμό με πολλές ευτυχισμένες αναμνήσεις. Θα με θυμηθείς όταν γεράσεις. Εγώ ακόμη πάντως καταθέτω όμορφες στιγμές! Σαν αυτή που ζω τώρα μαζί σου”.
 
Χαμογέλασε πλατιά και το πρόσωπο της ήταν σαν να φωτίστηκε όταν της είπε:

«Να θυμάσαι πέντε απλούς κανόνες για να είσαι ευτυχισμένη:

– Απελευθέρωσε την καρδιά σου από το μίσος.
– Δίωξε από το μυαλό σου τις ανησυχίες.
– Ζήσε απλά.
– Δώσε περισσότερα.
– Περίμενε λιγότερα”.