Μοιάζει με μια συνηθισμένη γέφυρα. Αλλά κάτω από αυτή συμβαίνει κάτι υπέροχο!
Οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένη την εκπαίδευση. Ίσως και για αυτό πολύ συχνά ως παιδιά γκρινιάζαμε στους γονείς μας και διαμαρτυρόμασταν κάθε φορά που μας ξύπναγαν για να πάμε σχολείο.
Αυτό που δεν ξέραμε τότε, είναι ότι σε κάποιες χώρες υπάρχουν παιδιά που δεν έχουν την δυνατότητα να εκπαιδευτούν όπως εμείς. Αλλά, ευτυχώς, υπάρχουν καλοί Σαμαρείτες που αφιερώνουν χρόνο και προσπάθεια για να προσφέρουν στα μη προνομιούχα παιδιά αυτό που δεν μπορούν να αποκτήσουν κάπου αλλού.
Πριν από κάποια χρόνια, ένας άνθρωπος προσπάθησε να βοηθήσει τα παιδιά που ζούσαν σε συνθήκες φτώχειας με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο. Από τότε έχει προσφέρει τόσα πολλά με τις πράξεις του, που η φήμη του εξαπλώθηκε σε πολλές χώρες και έγινε αιτία να εμπνευστούν και άλλοι άνθρωποι να συμμετάσχουν στις προσπάθειές του.
Το 1989, ο Rajesh Kumar Sharma παράτησε το κολέγιο μόλις ολοκλήρωσε το πρώτο του έτος, λόγω των οικονομικών δυσκολιών που αντιμετώπιζε η οικογένειά του.
Παρά το γεγονός αυτό, δεν παράτησε ποτέ τη εκπαίδευση. Για την ακρίβεια, περνάει ακόμη τις ώρες του σε μια τάξη, αλλά από μια άλλη.. θέση αυτή τη φορά.
Ο Sharma, ο οποίος ήταν ιδιοκτήτης ενός παντοπωλείου στην περιοχή Shakarpur στο Νέο Δελχί, περνώντας από τις γειτονιές της πόλης του πολύ συχνά συναντούσε παιδιά που περνούσαν τις μέρες τους παίζοντας στα χωράφια αντί να πηγαίνουν στο σχολείο. Ο Sharma ήθελε να βοηθήσει αυτά τα παιδιά, τα περισσότερα από τα οποία γεννήθηκαν σε φτωχές οικογένειες.
Ο Sharma ξεκίνησε για πρώτη φορά το «Δωρεάν σχολείο: Κάτω από τη Γέφυρα” πριν από πέντε χρόνια για να βοηθήσει τα παιδιά που ζούν σε καλύβες και παράγκες στα χωριά, κατά μήκος του ποταμού Yamuna. Τα μαθήματα επέλεξε να γίνονται κάτω από μια γέφυρα, κοντά στην όχθη του ποταμού και ήταν δωρεάν για τα παιδιά που επιθυμούσαν να έρθουν.
Η πλειοψηφία των παιδιών που αποδέχθηκαν την πρόσκληση του, γεννήθηκαν σε οικογένειες φτωχών εργαζομένων, αγροτών, ντόπιων εργατών και ανέργων. Τα υψηλά ποσοστά της φτώχειας και του αναλφαβητισμού στην περιοχή σε συνδυασμό με το ανεπαρκέστατο κρατικό σύστημα εκπαίδευσης, ήταν η αιτία πολλά παιδιά να μην έχουν το προνόμιο να “μάθουν”.
Ακριβώς για αυτό πολύ σύντομα ο Sharma είδε να έρχονται στην “τάξη” του όχι μόνο παιδιά φτωχών οικογενειών αλλά και παιδιά που ήδη παρακολουθούσαν μαθήματα στα τοπικά σχολεία. Αυτά τα παιδιά επέλεξαν ως δάσκαλο τον Sharma γιατί τα βοηθούσε να κατανοήσουν καλύτερα την επίσημη διδακτέα ύλη.
Τα μαθήματα ξεκινούν στις 9 το πρωί, κάθε μέρα, και διαρκούν μέχρι το μεσημέρι. Όταν τελειώνει το μάθημα, κάποια από τα αγόρια, παρακολουθούν κανονικά τα μαθήματα στα κρατικά σχολεία της περιοχής τους. Δυστυχώς, τα κορίτσια πρέπει να πάνε στο κανονικό σχολείο το πρωί, οπότε δεν είναι σε θέση να παρακολουθήσουν το σχολείο του Sharma. Για αυτό ο Sharma σκέφτεται να ξεκινήσει μαθήματα και τα απογεύματα για να μπορούν να έρχονται και τα κορίτσια.
Ο Sharma μαθαίνει τα παιδιά που έρχονται στο μάθημα του να διαβάζουν και να γράφουν. Τα διδάσκει επίσης Χίντι, αγγλικά, επιστήμη, μαθηματικά, ιστορία και γεωγραφία. Ο στόχος του είναι να προετοιμάσει τα παιδιά να περάσουν σε καλύτερα κρατικά σχολεία.
«Ο δάσκαλός μας, μας έχει πει ότι για να ξεφύγουμε από την φτώχεια θα πρέπει να ανοίξουμε το μυαλό μας. Και ότι αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσω της εκπαίδευσης», λέει ο 15χρονος Abhishek, ένας από τους πολλούς μαθητές του Sharma, στο “The Indian Express”.
Εκτός από τη διδασκαλία στο σχολείο κάτω από τη γέφυρα, ο Sharma έχει αφιερώσει το χρόνο του στην εκπαίδευση μη προνομιούχων παιδιών και σε πολλά άλλα μέρη της πόλης.
«Εγώ ως επί το πλείστον διδάσκω παιδιά εργατών. Καθώς αλλάζουν συνεχώς περιοχή με τους γονείς τους, τους είναι δύσκολο να εκπαιδεύονται σωστά”.
Παρά τις εμφανείς διαφορές μεταξύ του ελεύθερου σχολείου του και των κρατικών σχολείων, ο Sharma δεν αποθαρρύνεται.
“Εγώ απλά θα δώσω τον καλύτερο εαυτό μου για να διδάξω αυτά τα παιδιά. Αν δεν το κάνω θα γίνουν και αυτά μέλη μια χαμένης γενιάς. Επιπλέον, θέλω να τα ενθαρρύνω να εγγραφούν σε κρατικά σχολεία, έτσι ώστε να μπορούν να έχουν ένα καλύτερο μέλλον”, είπε ο Sharma στην Hindustan Times.
Το “Σχολείο κάτω από τη γέφυρα” έγινε γνωστό σε όλο τον κόσμο το 2011 και έκτοτε, αμέτρητοι εθελοντές ένωσαν τις προσπάθεια τους με τον Sharma για να βοηθήσουν τους μαθητές. Σήμερα, περισσότερα από 200 παιδιά παρακολουθούν τα μαθήματα κάτω από τη γέφυρα, και εκατοντάδες που ήρθαν πριν από αυτά, έχουν περάσει με επιτυχία τις εξετάσεις για τα κρατικά σχολεία.
Γενναιόδωροι άνθρωποι έχουν δωρίσει προμήθειες, καρέκλες, τουαλέτες και χρόνο για να βοηθήσουν την τάξη να μεγαλώσει. Αυτό που κάποτε ήταν ένα σκονισμένο, άγονο οικόπεδο κάτω από το γεφύρι, έχει μεταμορφωθεί σήμερα σε έναν υπέροχο, ζωντανό τόπο ανάπτυξης και ευκαιριών.
