Μπανανιές, φοίνικες, 3 χλμ παραλία: Ο ελληνικός Άγιος Δομίνικος βρίσκεται στην Πελοπόννησο και είναι ανώτερος από αυτόν του Survivor

Υπάρχουν δύο τρόποι για να βρεθεί κανείς στο μέρος των ονείρων του. Ο πρώτος, και ο πιο δύσκολος, είναι να συμπληρώσει μία φόρμα συμμετοχής στην οποία θα δηλώνει ότι προτίθεται να λείψει ακόμα και για 5-6 μήνες από τη χώρα του, να πάει σ’ ένα νησί που ακούει στο όνομα Άγιος Δομίνικος, ένα νησί που τη μια στιγμή έχει τη θερμοκρασία της επιφάνειας του ήλιου και την αμέσως επόμενη βρέχει σε σημείο που ν’ αναρωτιέσαι πότε βγαίνει η κιβωτός του Νώε.

Εν ολίγοις, πρέπει να δηλώσει συμμετοχή στο Survivor.

Ο άλλος, είναι απείρως απλούστερος: πάει στην παραλία της Πλάκας στο Δρέπανο Αργολίδας και απολαμβάνει μια παραλία που κάνει αυτή της Καραϊβικής να κοκκινίζει από θαλασσινή ντροπή.

Λογικό: άλλωστε, μιλάμε για τον ελληνικό Άγιο Δομίνικο…

2 ώρες από την Αθήνα

Φανταζόμαστε ότι ξέρετε- και χωρίς… Survivor τι ταλαιπωρία είναι να πάτε από τη χώρα μας μέχρι την Καραϊβική, σωστά; Πτήσεις επί πτήσεων, αναμονή σε αεροδρόμια, συνεχής επίδειξη ταυτοτήτων και διαβατηρίων και… και… και. Επομένως, ο «κανονικός» Άγιος Δομίνικος ξεκινάει με το αριστερό.

Στον αντίποδα, η εξίσου εκθαμβωτική παραλία της Πλάκας στο Δρέπανο Αργολίδας απέχει μόλις δύο ώρες (ναι, 2!) από την πρωτεύουσα και περίπου 15 λεπτά (κάτι λιγότερο από 12 χιλιόμετρα) από το μαγευτικό Ναύπλιο.

Για να βρεθεί κανείς σ’ αυτό το εκπληκτικό μέρος, το μόνο που έχει να κάνει είναι ν’ ακολουθήσει τις οδηγίες (ή, αν δε μας πιστεύει, να στραφεί στη λύση του GPS): φεύγουμε από το Ναύπλιο με κατεύθυνση την Επίδαυρο. Ένα χιλιόμετρο έξω από το Ναύπλιο συναντούμε τον πρώτο μεγάλο κόμβο, που έχει τρεις κατευθύνσεις (Τολό – Επίδαυρο – Αθήνα). Παίρνουμε την κατεύθυνση προς Τολό και μετά από λίγο βλέπουμε μια διχάλα μετά το χωριό Λευκάκια. Στα δεξιά είναι ο δρόμος προς Τολό κι αριστερά είναι ο δρόμος προς Δρέπανο.

Τον ακολουθούμε και…

3 χιλιόμετρα άμμος και βότσαλο, μπανανιές, φοίνικες και καταγάλανα νερά

Άμα τη αφίξει του οποιουδήποτε στην παραλία της Πλάκας, ξεκινάει η μάταιη προσπάθεια του να κλείσει ο επισκέπτης το στόμα του- προσπάθεια καταδικασμένη σε αποτυχία, μιας και πραγματικά μιλάμε για ένα από τα ωραιότερα μέρη της Ελλάδας.

Η φύση είναι πανταχού παρούσα, με τους διάσημους πορτοκαλεώνες της περιοχής ν’ «αναμειγνύονται» με τους φοίνικες και τις μπανανιές και σε συνδυασμό με το γενικότερο πράσινο να συνθέτουν ένα εξωτικό σκηνικό δυσεύρετης ομορφιάς.

Πέραν τούτων, τα καταγάλανα νερά της θάλασσας πείθουν ακόμα και κάποιον που διατηρεί άριστες σχέσεις με τον άπιστο Θωμά πως υπάρχει παράδεισος και, μάλιστα, είναι επίγειος.

Αυτό που κάνει την Πλάκα στο Δρέπανο Αργολίδας να ξεχωρίζει είναι πως μιλάμε για μια παραλία τεράστια σε έκταση (3 ολόκληρα χιλιόμετρα), στην οποία το βότσαλο και η άμμος εναλλάσσονται συνεχώς.

Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό (δεδομένου του μεγέθους της), στην Πλάκα μπορεί κανείς να κάνει τα πάντα: είτε να πάει σε ένα «πολυσύχναστο» και οργανωμένο κομμάτι της είτε μόνος του με την ομπρέλα του είτε κάπου πολύ πιο απομονωμένα, προκειμένου να ηρεμήσει.

Σε όποιο σημείο και να βρεθεί, φυσικά, ένα είναι βέβαιο: τα κρυστάλλινα νερά είναι παντού υπέροχα και οι βουτιές δε σταματούν ποτέ.

Μην ξεχνάμε πως εδώ δεν υπάρχει Γιώργος Λιανός για να μας πει ότι ξεπεράσαμε το χρονικό όριο…

Στο κάμπινγκ

Μπορεί να μην έχετε πάει σ’ αυτόν τον ξεχωριστό τόπο – και δεδομένου ότι τώρα που «μιλάμε» είναι Άνοιξη, δεν θα χρειαστεί να περιμένετε πολύ για να επισκεφτείτε την Πλάκα. Ωστόσο, αν έχετε ελαφρώς τα… χρονάκια σας, κάτι σας θυμίζει η συγκεκριμένη παραλία, έτσι δεν είναι;

Για να μην σας παιδεύουμε, ας επιτρέψουμε στο ηλεκτρονικό ποτάμι να το πάρει: Στο κάμπινγκ. Χτύπησε μήπως κάνα τηλεοπτικό καμπανάκι;

Στις 7 Μαΐου 1989 προβλήθηκε το πρώτο επεισόδιο της σειράς “Στο κάμπινγκ” από την ΕΡΤ1. Κεντρικοί χαρακτήρες ήταν οι εργαζόμενοι ενός κάμπινγκ στην Πελοπόννησο, ο ιδιοκτήτης Τάκης, τον οποίο υποδυόταν ο ηθοποιός Τάκης Μόσχος, ο Μήτσος, που φρόντιζε τα άλογα και τον υποδυόταν ο Νίκος Καλογερόπουλος, ο ναυαγοσώστης Τεό και η Γερμανίδα Σαμάνθα, που έπαιζε η ηθοποιός Τζούλια ντε Ρος.

Το σενάριο είχε υπογράψει ο Κώστας Γκάτζιος, ο οποίος εμπνεύστηκε την υπόθεση από τις καλοκαιρινές του διακοπές σε ένα κάμπινγκ. Τότε “γεννήθηκε” ο χαρακτήρας του Μήτσου, τον οποίο έγραψε έχοντας στο μυαλό του τον Νίκο Καλογερόπουλο. Αφού ολοκληρώθηκε το σενάριο και βρήκαν τους βασικούς συντελεστές, συμφώνησαν με την ΕΡΤ να γίνει σειρά. Ο Γκάτζιος προσάρμοσε το σενάριο, καθώς το προόριζε για ταινία και έκανε πρόταση στον σκηνοθέτη Ανδρέα Θωμόπουλο, ο οποίος δέχτηκε αμέσως μόλις το διάβασε, καθώς ήταν λάτρης των κάμπινγκ.

Τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν στο Τολό, στο κάμπινγκ Τρίτων όπου το συνεργείο και οι ηθοποιοί έμεναν πράγματι σε σκηνές από τον Αύγουστο μέχρι τον Νοέμβριο. Οι κομπάρσοι ήταν όντως παραθεριστές, ενώ τα γυρίσματα ξεκινούσαν από νωρίς το πρωί και τελείωναν με τη δύση του ηλίου.

Ο Καλογερόπουλος ενσάρκωσε δύο χαρακτήρες, τον Μήτσο και τον Μάιμο, ο οποίος αγαπήθηκε ιδιαίτερα από το κοινό για τις ξεκαρδιστικές του ατάκες. Η ερμηνεία του ήταν εξαιρετική και όπως είχε πει, ταξίδεψε στο χωριό του για να μελετήσει τον ρόλο, ενώ πηγή έμπνευσης αποτέλεσαν οι προσωπικές του εμπειρίες και οι άνθρωποι με ειδικές ανάγκες που είχε δει.

Τη μουσική των τίτλων αρχής έγραψε ο συνθέτης Παναγιώτης Καλαντζόπουλος. Ήταν μια κωμική σειρά με φόντο την ελληνική θάλασσα και τα ευτράπελα που συμβαίνουν στα καλοκαιρινά κάμπινγκ. Αποτύπωνε με τον καλύτερο τρόπο την ατμόσφαιρα της εποχής του ’80 η οποία έφτανε στο τέλος της, ενώ οι χαρακτήρες ήταν βγαλμένοι από την ελληνική καθημερινότητα.

Το κάθε επεισόδιο διαρκούσε 50 λεπτά και συνολικά κυκλοφόρησαν 13 επεισόδια. Όταν προβλήθηκε πρώτη φορά σημείωσε μεγάλη επιτυχία, ενώ ακολούθησαν αρκετές επαναλήψεις τη δεκαετία του ’90. Σήμερα, 30 χρόνια μετά, θεωρείται μια από τις καλύτερες σειρές της ελληνικής τηλεόρασης.

Άγιος Δομίνικος είπατε;

Δε νομίζουμε…

Πηγή: ethnos.gr