Τέχνες

Νίκος Παπάζογλου: Αχ Ελλάδα σ’ αγαπώ – Η άγνωστη ιστορία ενός «εθνικού» τραγουδιού

advertisement

Αχ Ελλάδα σ’ αγαπώ… Δημιουργοί του ο Μανώλης Ρασούλης και η Βάσω Αλλαγιάννη. Ένα τραγούδι που ορισμένοι το χαρακτήρισαν δεύτερο Εθνικό Ύμνο.

Η Βάσω Αλλαγιάννη έγραψε την μουσική ενώ ο Μανώλης Ρασούλης τους στίχους. Η ίδια η Βάσω Αλλαγιάννη διηγήθηκε σε συνέντευξή της στον Αλέξανδρο Στεφόπουλο (περιοδικό Δίφωνο, Μάρτιος 2002, τεύχος 78) την ιστορία του τραγουδιού:

Τον Μανώλη μου τον γνώρισε ο Μάνος πριν ακόμη απ’ την Εκδίκηση της Γυφτιάς. Μου έμαθε πολλά πράγματα και του έμαθα επίσης πολλά.

Τα χρόνια που ήμαστε μαζί ήταν ίσως η πιο δημιουργική μας περίοδος. Ο Μανώλης έγραψε καταπληκτικούς στίχους κι εγώ όμορφα τραγούδια. Βγάζαμε μαζί το περιοδικό Αυγό, εκδώσαμε την Κρυμμένη Αρμονία του Ηράκλειτου.

Μια από τις κορυφαίες στιγμές μας αποτυπώνεται στο Αχ Ελλάδα σ’ αγαπώ. Το γράψαμε στην Κρήτη, περπατώντας στο δρόμο, φράση φράση, κατεβαίνοντας για τον Πλακιά με τα πόδια, έχοντας χάσει πριν από λίγο το λεωφορείο. Ήταν ένας διάλογος. Μια μελωδική φράση εγώ, ένα στίχο εκείνος.

«Μήπως φταις κι εσύ καημένη», ο Μανώλης, «Οδυσσέα γύρνα κοντά μου», εγώ. Ήταν μια βαθιά ερωτική επαφή με την ελληνική φύση και τους εαυτούς μας. Φράση φράση, περπατώντας χιλιόμετρα ολόκληρα και παίζοντας σαν παιδιά.

advertisement

Το τραγουδούσε ο Παπάζογλου επί τρία χρόνια στις συναυλίες του και στο τέλος ηχογραφήθηκε στον Λυκαβηττό…

Ακούστε το από τον Νίκο Παπάζογλου

Ακολουθεί και η ερμηνεία του από τους δημιουργούς του. Τον Μανώλη Ρασούλη και την Βάσω Αλλαγιάννη

Χαρά στον Έλληνα που ελληνοξεχνά
και στο Σικάγο μέσα ζει στη λευτεριά
εκείνος που δεν ξέρει και δεν αγαπά
σάμπως φταις κι εσύ καημένη
και στην Αθήνα μέσα ζει στη ξενιτιά

Αχ Ελλάδα σ’ αγαπώ
και βαθιά σ’ ευχαριστώ
γιατί μ’ έμαθες και ξέρω
ν’ ανασαίνω όπου βρεθώ
να πεθαίνω όπου πατώ
και να μη σε υποφέρω

Αχ Ελλάδα θα στο πω
πριν λαλήσεις πετεινό
δεκατρείς φορές μ’ αρνιέσαι
μ’ εκβιάζεις μου κολλάς
σαν το νόθο με πετάς
μα κι απάνω μου κρεμιέσαι

Η πιο γλυκιά πατρίδα
είναι η καρδιά
Οδυσσέα γύρνα κοντά μου
που τ’ άγια χώματα της
πόνος και χαρά

Κάθε ένας είναι ένας
που σύνορο πονά
κι εγώ είμαι ένας κανένας
που σας σεργιανά

Αχ…

[radioremember]

advertisement
Back to top button