Οι μαθήτριες δεν σταματούσαν να καταστρέφουν τη τουαλέτα του σχολείου. Μέχρι που έγινε αυτό!

Πρόσφατα οι υπεύθυνοι ενός ιδιωτικού σχολείου ήρθαν αντιμέτωποι με ένα περίεργο πρόβλημα.

Ένας αριθμός 12χρονων μαθητριών άρχισαν να χρησιμοποιούν κραγιόν και πήγαιναν για να το βάλουν στα χείλη τους στις τουαλέτες. Αυτό από μόνο του δεν αποτελούσε πρόβλημα.

Το πρόβλημα ήταν ότι τα μικρά παιδιά μόλις έβαζαν κραγιόν, άφηναν δεκάδες μικρά αποτυπώματα των χειλιών τους στον καθρέφτη.

Κάθε βράδυ ο άνθρωπος που καθάριζε το κτήριο έπρεπε να πάει στις τουαλέτες και να αφαιρέσει όλα τα σημάδια από τον καθρέπτη. Ήταν μια κουραστική και δύσκολη διαδικασία. Χωρίς όμως μόνιμο αποτέλεσμα.

Την αμέσως επόμενη μέρα οι μαθήτριες πήγαιναν ξανά στις τουαλέτες και άφηναν και πάλι τα σημάδια τους στον καθρέπτη.

Έτσι ο διευθυντής του σχολείου αποφάσισε ότι κάτι έπρεπε επιτέλους να κάνει. Κάλεσε όλες τις μαθήτριες να πάνε στις τουαλέτες και ζήτησε και από τον άνθρωπο που καθαρίζει να είναι και αυτός παρών.

Εκεί, εξήγησε στα παιδιά ότι όλα αυτά τα σημάδια που αφήνουν στους καθρέπτες, προκαλούν μεγάλο πρόβλημα στον άνθρωπο που αναγκάζεται να τα καθαρίζει κάθε βράδυ.

Για να τους αποδείξει ότι ο άνθρωπος καταβάλει πραγματικά πολύ μεγάλη προσπάθεια, του ζήτησε να δείξει στα παιδιά τις ενέργειες που κάνει κάθε βράδυ για να καθαρίσει τα σημάδια τους.

Εκείνος πήρε ένα μικρό λεκανάκι, το βούτηξε στη λεκάνη της τουαλέτας και με αυτό καθάρισε όλους τους καθρέπτες.

Από τότε, δεν υπήρξαν ξανά σημάδια από κραγιόν στους καθρέπτες του σχολείου.

Συμπέρασμα: Υπάρχουν δάσκαλοι, αλλά υπάρχουν και παιδαγωγοί!