Ο ήρωας πιλότος της Ολυμπιακής που πέταξε με έναν κατεστραμμένο κινητήρα πάνω από τις πολυκατοικίες της Αθήνας
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή.
93 δευτερόλεπτα σαν… αιώνας
Το περιστατικό λαμβάνει χώρα ένα αυγουστιάτικο μεσημέρι του 1978. Συνολικά, 400 επιβάτες και τα 18 μέλη του πληρώματος -μεταξύ αυτών και οι δύο κυβερνήτες- βρίσκονται στο αεροσκάφος Jumbo της Ολυμπιακής που θα ταξίδευε για τη Νέα Υόρκη.Δυστυχώς, σε εκείνη την πτήση τίποτα δεν θα πήγαινε καλά…
Ο τρόμος διήρκεσε για μόλις 93 δευτερόλεπτα, τα οποία όμως ήταν αρκετά για να αποτυπωθούν για πάντα στο μυαλό των επιβατών του αεροσκάφους.
Αγγιξε τα σπίτια
Τα δεύτερα που ακολούθησαν πάνω από την Αθήνα ήταν πραγματικά τρομακτικά. Το αεροπλάνο έχανε διαρκώς ύψος, με αποτέλεσμα να φτάσει στο σημείο να πετά περίπου 60 μέτρα από το έδαφος και ξυστά από τις πολυκατοικίες.Ο Σήφης Μιγάδης, όμως, δεν έχασε την ψυχραιμία του. Οι γνώσεις, οι ικανότητες αλλά και η τόλμη του να παραβεί ένα κάρο κανόνες τα κρίσιμα εκείνα λεπτά έμειναν στην ιστορία ως «το θαύμα της πτήσης 411».
Η ισχύς που λάμβανε από τον κατεστραμμένο κινητήρα και η πολύ χαμηλή ταχύτητα δεν του επέτρεπαν να κάνει ελιγμούς. Οπότε επέλεξε να κρατήσει το αεροπλάνο σε σταθερή πορεία προκειμένου να κερδίσει χρόνο. Και τα κατάφερε.Καθώς το αεροπλάνο έπαιρνε πορεία προς τον λόφο του Αιγάλεω, η κατάσταση του αεροσκάφους βελτιωνόταν. Τότε, ο πιλότος -με πολύ λεπτούς χειρισμούς- έστριψε το Boeing προς τον Σκαραμαγκά προκειμένου να επιστρέψει για προσγείωση στο Ελληνικό. Πάνω από τη θάλασσα του Πειραιά, μάλιστα, άδειασε μέρος των 160 τόνων καυσίμων του αεροπλάνου ούτως ώστε να μειωθεί το βάρος.
«Αποστολή αυτοκτονίας»
Κάποια χρόνια μετά, ο Σήφης Μιγάδης παραδέχτηκε πως για να προσγειώσει το Jumbo της πτήσης 411 αναγκάστηκε να παραβεί πλήθος κανόνων, κάνοντας λόγο για «αποστολή αυτοκτονίας», για την οποία κατηγορήθηκε παρά το γεγονός πως έσωσε τις ζωές τόσων ανθρώπων.Είναι χαρακτηριστικό ότι οι εμπειρογνώμονες, βλέποντας τα στοιχεία της πτήσης και τα προβλήματα του αεροπλάνου, δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι τελικά προσγειώθηκε ομαλά. Η πτήση… θανάτου του Μιγάδη, βλέπετε, ήταν εκτός κανόνων, εκτός λογικής και εκτός ανθρώπινων ορίων. Και όμως στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία.
Τα αποτελέσματα της έρευνας
Σύμφωνα με την έκθεση του Brien S. Wygle, στελέχους της Boeing, “Ανάλυση επιδόσεων της απογείωσης της Ολυμπιακής Αεροπορίας στην Αθήνα στις 9 Αυγούστου 1978 με βλάβη του κινητήρα κατά την περιστροφή”, η εταιρεία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι: «…Οι χαμηλές επιδόσεις μετά την απογείωση δεν οφείλονται σε δυσλειτουργία του αεροσκάφους ή των κινητήρων. Αντιθέτως, το πρόβλημα προκλήθηκε από το ακούσιο κλείσιμο των αντλιών έγχυσης νερού από το πλήρωμα και την επακόλουθη μείωση της ώσης. Η απώλεια υγρής ώσης σε μια κατάσταση όπου το αεροπλάνο ήταν περιορισμένο στην άνοδο κατά την απογείωση, μείωσε σημαντικά την ικανότητα συνέχισης της πτήσης με επαρκή θετική κλίση ανόδου. Μόλις αυξήθηκε χειροκίνητα η ώση σε χρόνο συντονισμού περίπου 325 δευτερολέπτων, το αεροπλάνο πραγματοποίησε άνοδο κανονικά….»
Η Boeing επισήμως θεωρούσε το αεροσκάφος “χαμένο”, καθώς κάθε φορά που το προσωμοίωνε την πτήση, εκείνο έπεφτε.
‘Ομως άπαντες κατέβηκαν από το αεροπλάνο σώοι και αβλαβείς και ο ίδιος έμεινε στην ιστορία ως ένας πιλότος-θρύλος.
