Ο κύκλος της ζωής διατυπωμένος λίγο.. διαφορετικά. Εσείς σε ποιο στάδιο βρίσκεστε;
“Την πρώτη ημέρα ο Θεός δημιούργησε το σκύλο. Ο Θεός είπε, «Θα κάθεσαι όλη μέρα μπροστά από την πόρτα του σπιτιού και θα γαβγίζεις σε όποιον πλησιάζει ή περνάει από το δρόμο. Σου δίνω 20 χρόνια ζωής.” Ο σκύλος είπε: “Αυτά είναι πάρα πολλά χρόνια για να γαβγίζω. Δώσε μου μόνο τα 10 χρόνια και εγώ σου δίνω πίσω τα υπόλοιπα 10”.
Ο Θεός συμφώνησε.
Την δεύτερη ημέρα ο Θεός δημιούργησε την μαϊμού. Ο Θεός είπε, «Θα διασκεδάζεις τους ανθρώπους, θα κάνεις κόλπα για να τους κάνεις να γελούν. Σου δίνω είκοσι χρόνια ζωής”. Η μαϊμού είπε, «Να κάνω αστεία κόλπα για είκοσι χρόνια; Είναι πολλά, δεν τα θέλω. Ο σκύλος σου έδωσε πίσω δέκα, έτσι λοιπόν θέλω να κάνω και εγώ το ίδιο. Εντάξει;”
Έτσι ο Θεός συμφώνησε.
Την τρίτη ημέρα ο Θεός δημιούργησε την αγελάδα. “Θα πρέπει να πηγαίνεις όλη μέρα στα χωράφια με τον αγρότη, θα στέκεσαι κάτω από τον ήλιο, θα γεννάς μοσχάρια και θα δίνεις το γάλα σου για να ζήσει η οικογένεια του αγρότη. Σου δίνω εξήντα χρόνια ζωής για να τα κάνεις αυτά».
Η αγελάδα είπε, “Η ζωή που μου ζητάς να κάνω είναι πολύ δύσκολη. Δεν μπορώ να την ζήσω για τόσα πολλά χρόνια. Δώσε μου μόνο τα είκοσι και εγώ θα σου δώσω πίσω τα υπόλοιπα σαράντα.”
Και ο Θεός συμφώνησε και πάλι.
Την τέταρτη ημέρα ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο. Ο Θεός είπε, «Θα τρως, θα κοιμάσαι, θα παίζεις, θα κάνεις οικογένεια και θα απολαύσεις τη ζωή σου. Θα σου δώσω είκοσι χρόνια.”
Ο άνθρωπος είπε, “Τι; μόνο είκοσι χρόνια; Δώσε μου τα είκοσι, αλλά σε παρακαλώ να μου δώσεις και το σαράντα που έδωσε πίσω η αγελάδα, τα δέκα που επέστρεψε ο πίθηκος και τα δέκα που επέστρεψε ο σκύλος. Σύνολο ογδόντα. Εντάξει ; “
Ο Θεός συμφώνησε μαζί του.
Γι ‘αυτό λοιπόν τα πρώτα είκοσι χρόνια τρώμε, κοιμόμαστε, παίζουμε και απολαμβάνουμε τη ζωή μας. Τα επόμενα σαράντα χρόνια στεκόμαστε σαν τους σκλάβους στον ήλιο για να υποστηρίξουμε την οικογένεια μας. Τα επόμενα 10 χρόνια κάνουμε κόλπα και γκριμάτσες σαν τη μαϊμού για να διασκεδάσουμε τα εγγόνια μας και τα τελευταία δέκα χρόνια καθόμαστε σε μια καρέκλα μπροστά από την πόρτα μας και γκρινιάζουμε στους επισκέπτες μας και στους περαστικούς.”
Μην αφήνετε την ηλικία να πάρει τον έλεγχο της ζωής σας. Φροντίστε ώστε η ζωή σας να ελέγχει την ηλικία σας. Η ζωή δεν είναι παρά ένα σχολείο στο οποίο μαθαίνετε αυτό που η ψυχή σας ήδη γνωρίζει.