Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, ο άνθρωπος πίσω από τα Χίλια Μύρια Κύματα, δεν είναι πια εδώ

Γεννημένος στη Λαμία στις 17 Σεπτεμβρίου 1937, ο Κώστας Γεωργουσόπουλος ξεκίνησε τις σπουδές του στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, ενώ παράλληλα φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών. Κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής του στο θέατρο, υπήρξε βοηθός του Δημήτρη Ροντήρη στην περιοδεία του Πειραϊκού Θεάτρου.

Σε αρκετά γραπτά του, τόνιζε ότι καθοριστικό εφόδιο για τη ζωή του αποτέλεσε η πλούσια βιβλιοθήκη που του κληροδότησε ο πατέρας του, φιλόλογος και γυμνασιάρχης στην Καλαμπάκα. Το 1951, σε ηλικία 14 ετών, παρακολούθησε την πρώτη του θεατρική παράσταση, τον «Προμηθέα Δεσμώτη» στους Δελφούς, με πρωταγωνιστή τον Μάνο Κατράκη. Το 1954 βρέθηκε για πρώτη φορά στην Επίδαυρο, παρακολουθώντας τον «Ιππόλυτο» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Ροντήρη.

Από το 1964 έως το 1999, εργάστηκε για 35 χρόνια στον χώρο της δημόσιας και ιδιωτικής εκπαίδευσης. Το 1978 του ανατέθηκε από το Υπουργείο Παιδείας η επιμέλεια του σχολικού εγχειριδίου «Δραματική ποίηση», που διδάχθηκε στα ελληνικά Γυμνάσια για 25 χρόνια.

Από το 2003, ανέλαβε πρόεδρος του Κέντρου Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου – Θεατρικού Μουσείου. Το 2008 τιμήθηκε με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το συνολικό έργο του, ενώ το 2006 είχε αναγορευτεί Επίτιμος Διδάκτωρ από το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Το 1986 έλαβε το 1ο Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου για το έργο του «Τα μετά το θέατρο» και το 1999 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για το βιβλίο «Από τον Στρίντμπεργκ και τον Τσέχωφ στον Πιραντέλλο και τον Μπρεχτ». Το 2000 τιμήθηκε με το Χρυσό Μετάλλιο της Πόλεως των Αθηνών.

Το 1971 ξεκίνησε τη δραστηριότητά του ως θεατρικός κριτικός στην εφημερίδα «Το Βήμα», ενώ στη συνέχεια συνεργάστηκε με την εφημερίδα «Τα Νέα». Τα κριτικά του δοκίμια περιλαμβάνονται σε σημαντικούς τόμους, όπως οι: Κλειδιά και κώδικες θεάτρου (1982, 1984), Τα μετά το θέατρο (1985), Προσωπολατρία (1992), Παγκόσμιο Θέατρο (1998-2000).

Με το ψευδώνυμο Κ. Χ. Μύρης, εξέδωσε ποιητικές συλλογές όπως το Αμήχανον Τέχνημα (1971, 1980), διηγήματα, και τραγούδια που μελοποιήθηκαν από κορυφαίους συνθέτες.