Προορισμοί

Ο ναός της Παναγιάς της Τήνου και η εικόνα που ανακαλύφθηκε από το όραμα μιας μοναχής

advertisement

Ο Ναός της Μεγαλόχαρης στην Τήνο, σκαρφαλωμένος στο λόφο, σε υποδέχεται ολόλαμπρος και φωτισμένος, δεσπόζοντας πάνω από όλη τη Χώρα, χωρίς να την πλακώνει.

Ο ανηφορικός πλακόστρωτος δρόμος προς την Παναγία ξεκινάει από το λιμάνι. Στη δεξιά πλευρά έχει τοποθετηθεί τάπητας για τους προσκυνητές που εκπληρώνουν το τάμα τους και ανεβαίνουν στα γόνατα.

Depositphotos

Στην πραγματικότητα ο Ναός είναι ένα ολόκληρο συγκρότημα, που αποτελείται από την κυρίως εκκλησία της Παναγίας, παρεκκλήσια, μουσεία, αίθουσες μονίμων εκθέσεων, το μαυσωλείο του Τορπιλισμού της Έλλης και γραφεία. Το πρώτο που εντυπωσιάζει τον επισκέπτη είναι το επιβλητικό μωσαϊκό με τα ασπρόμαυρα βότσαλα που κοσμεί την είσοδο του.

Μόλις περάσετε την πύλη στα δεξιά σας θα συναντήσετε το παρεκκλήσι όπου γίνεται η παραλαβή των λαμπάδων. Στη συνέχεια θα ανεβείτε τα μαρμάρινα σκαλοπάτια και θα βρεθείτε σε μια τεράστια αυλή, που οι περισσότερες γωνιές της είναι σκιερές. Είναι αδύνατον, ακόμα κι αν βρεθείς εκεί όχι από θρησκευτική πίστη αλλά από απλή τουριστική περιέργεια να μην νιώσεις την γλυκιά υποβολή του χώρου.

Depositphotos

Η πρώτη στάση είναι στο ισόγειο όπου υπάρχει ο Ναός της Ευρέσεως, τον οποίο ξεκίνησαν να χτίζουν οι Τηνιακοί –πριν βρεθεί η θαυματουργή Εικόνα στις 30 Ιανουαρίου 1823- αμέσως μετά το όνειρο της μοναχής Πελαγίας, στην οποία σύμφωνα με την παράδοση εμφανίστηκε η Παναγία και της ζήτησε να «βρουν το σπίτι της». Μέσα στο ναΐσκο υπάρχει το ακριβές αντίγραφο της εικόνας, το οποίο καλλιτεχνήθηκε το 1850, και το οποίο πρέπει οπωσδήποτε να δείτε καθώς η θαυματουργή εικόνα είναι ολοκληρωτικά σκεπασμένη από τις προσφορές των πιστών.

advertisement

Δίπλα στο αντίγραφο υπάρχει η μαρμάρινη βρύση απ’ όπου μπορείτε να πάρετε αγίασμα, το οποίο αναβλύζει από το πηγάδι, που βλέπετε δίπλα ακριβώς και το οποίο είναι φωτισμένο και σκεπασμένο με τζάμι.

Depositphotos

Από πάνω ακριβώς, και ανεβαίνοντας μια μαρμάρινη σκάλα, θα βρεθείτε στον κυρίως Ναό της Παναγίας της Τήνου, ο οποίος κατάλευκος, λιτός και ενταγμένος μέσα στον περιβάλλοντα χώρο, δεν προκαλεί το μάτι με περιττές πολυτέλειες και κραυγαλέες μεγαλοπρέπειες.

Depositphotos

Περιμένοντας υπομονετικά στην ουρά για να προσκυνήσετε σίγουρα το μάτι σας θα το μαγνητίσει η οροφή του Ναού, απ’ όπου κρέμονται δεκάδες χρυσά και ασημένια θυμιατά και καντήλια, αφιερώματα των πιστών, τα οποία είναι στολισμένα με παραστάσεις που προέρχονται από τις επιθυμίες και τις δεήσεις του καθενός: καράβια, σπίτια, μωρουδίστικες κούνιες, ανθρώπινα μέλη μέχρι και άλογα.

Depositphotos

Η εικόνα, που χρονολογείται από τον 7ο μ.Χ. αιώνα, δεν είναι ορατή, συγκεκριμένα το θέμα της δεν είναι ορατό. Βρίσκεται σφραγισμένη αεροστεγώς μέσα σε μια χρυσή θήκη για να μη φθείρεται το ξύλο της και τη σκεπάζει ένα τζάμι το οποίο καθαρίζει σχολαστικά και πολύ συχνά ένας υπάλληλο.

Depositphotos

Το μόνο λοιπόν που θα δείτε είναι κοσμήματα, όλων των ειδών και μεγεθών: μαργαριταρένια κολιέ, διαμαντένια δαχτυλίδια με τεράστια μπριγιάν, πλατινένια περιδέραια. Οι άνθρωποι, ωστόσο, μολονότι δεν βλέπουν ουσιαστικά την εικόνα, στέκονται με δέος μπροστά της.

Depositphotos

Η εικόνα κάθε βράδυ μεταφέρεται από τους ιερείς και φυλάσσεται στο χρηματοκιβώτιο, που βρίσκεται ακριβώς πίσω από το προσκυνητάρι και είναι καλυμμένο μ’ ένα βαρύτιμο κόκκινο ύφασμα. Στο ίδιο χρηματοκιβώτιο αλλά και σε άλλα που βρίσκονται στα γραφεία του Ιδρύματος φυλάσσονται και πολλά από τα κοσμήματα που έχουν προσφέρει στην Παναγία οι πιστοί, πανάκριβα διαμάντια πολλών καρατίων καθώς και σπάνια κομμάτια.

Depositphotos

Τα τιμαλφή κατά καιρούς εκποιούνται από το Ιερό Ίδρυμα της Ευαγγελίστριας –εκτός κι αν έχει ζητηθεί το αντίθετο- και τα χρήματα χρησιμοποιούνται για τους φιλανθρωπικούς σκοπούς του.

Depositphotos

Σύμφωνα με την ημερομηνία που είναι σκαλισμένη στο ξυλόγλυπτο τέμπλο, τα Θυρανοίξια του Ναού της Παναγίας έγιναν το 1825.

Η ιστορία της εικόνας

Η εικόνα της Παναγίας, στην οποία αποδίδονται πολλά θαύματα, βρέθηκε στις 30 Ιανουαρίου 1823 στο κτήμα Δοξαρά στην Τήνο. Στη θέση αυτή κτίσθηκε περικαλλής ναός, στον οποίο εναποτέθηκε η εικόνα, που απεικονίζει τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Ο Ναός της Ευαγγελίστριας στην Τήνο με το πέρασμα του χρόνου έγινε κέντρο πανελληνίου και πανορθοδόξου προσκυνήματος.

Το 1821, στις αρχές της Ελληνικής Επανάστασης, εμφανίστηκε στον ύπνο ενός γέροντα, του Μιχάλη Πολυζώνη, η Παναγία και τον διέταξε να σκάψει στον αγρό του Αντώνη Δοξαρά, έξω από την πόλη της Τήνου για να ανεύρει την εικόνα της. Πράγματι, ο μπαρμπα-Μιχάλης εκτέλεσε το θέλημά της, αλλά η εικόνα δεν βρέθηκε.

Ένα χρόνο αργότερα, το καλοκαίρι του 1822, η μοναχή Πελαγία (κατά κόσμον Λουκία Νεγρεπόντη), που εγκαταβιούσε στο ορθόδοξο μοναστήρι της Παναγίας Κεχροβουνίου, είδε επανειλημμένα στον ύπνο της την Παναγία, η οποία τη διέταξε να παρουσιασθεί στους πρόκριτους του νησιού και να τους πείσει να συνεχίσουν τις έρευνες και να αναγείρουν ένα μικρό ναό στο κτήμα Δοξαρά.

Απεικόνιση της θαυματουργής εικόνας…

Οι έρευνες συνεχίστηκαν, αλλά το μόνο που βρέθηκε ήταν τα ερείπια ενός αρχαίου ναού κι ένα ξεροπήγαδο. Ύστερα από λίγο ενέσκηψε επιδημία πανώλης στην Τήνο και προς εξιλέωση της Παναγίας αποφασίστηκε να κτισθεί μικρός ναός στον αγρό του Δοξαρά.

Κατά τη διάρκεια της τελετής του θεμελίου λίθου, με έκπληξη οι παριστάμενοι είδαν το άλλοτε ξεροπήγαδο να είναι γεμάτο με δροσερό νερό. Το θεώρησαν θαύμα και με μεγαλύτερη ζέση συνέχισαν την αναζήτηση της εικόνας της Παναγίας. Εν τω μεταξύ, η πανώλη συνέχιζε το θανατηφόρο έργο της.

Στις 30 Ιανουαρίου 1823, ανήμερα της εορτής των Τριών Ιεραρχών κι ενώ οι εργασίες για την ανέγερση του ναΐσκου συνεχίζονταν με πυρετώδεις ρυθμούς, η αξίνα του εθελοντή οικοδόμου Εμμανουήλ Μάτσα ή Σπανού προσέκρουσε στην εικόνα και την έσπασε στα δύο. Μόλις το αντελήφθη, μάζεψε τα σπασμένα κομμάτια της εικόνας κι ενώ επιχειρούσε να τα προσαρμόσει, αυτά κόλλησαν ως εκ θαύματος.

Depositphotos

Το γεγονός διαδόθηκε αστραπιαία σ’ όλο το νησί και πλήθη λαού συνέρρευσαν στο σημείο για να προσκυνήσουν τη σεπτή εικόνα. Λίγες μέρες μετά εξαφανίστηκε και η πανώλη από το νησί.

Η ανακάλυψη της πολύτιμης εικόνας θεωρήθηκε μεγάλο θαύμα που συνδέθηκε αναπόφευκτα με την Επανάσταση. Έτσι έσπευσαν στο νησί για να την προσκυνήσουν ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο Ανδρέας Μιαούλης, ο Νικηταράς και ο Ιωάννης Μακρυγιάννης.

Depositphotos

Η εικόνα είναι σχετικά μικρών διαστάσεων και παριστά τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Είναι αρχαιοτάτη και αρίστης τέχνης, αν κι έχει υποστεί φθορές από πυρκαϊά και από την παραμονή της για πολλά χρόνια κάτω από το έδαφος.

Σήμερα βρίσκεται στον περικαλλή ναό που κτίσθηκε πάνω από τον αρχικό ναΐσκο με συνεισφορές των κατοίκων της Τήνου και είναι κατάκοσμη και σκεπασμένη εξ ολοκλήρου πλην των προσώπων, με χρυσό, άργυρο και με αναρίθμητα τιμαλφή και πολύτιμους λίθους, τάματα των πιστών.

Depositphotos

Τα θαύματα της εικόνας της Παναγίας της Τήνου

Γράφει λοιπόν ο Πάνος Μπαϊλης, σύμφωνα με το ekklisiaonline.gr, πως όσοι έχουν ασχοληθεί με την εύρεση της εικόνας της Παναγίας της Τήνου και την ανέγερση του ναού θεωρούν ότι το πρώτο θαύμα καταγράφηκε το 1823, όταν θεραπεύτηκε από την πανώλη ένα νεαρό παιδί.

Ωστόσο, ως μοναδικό θαύμα καταγράφηκε η ανάβλυση νερού από ένα πηγάδι που «ούτε δάκρυ νερού δεν έβρισκες» την ώρα της θεμελίωσης του Κάτω Ναού της Ευρέσεως, ο οποίος –για τον λόγο αυτό– ονομάστηκε Ναός της Ζωοδόχου Πηγής.

Ένα ανάλογο θαύμα, το οποίο έχει σχέση επίσης με τον ναό, ήταν η μεταφορά πορσελάνης για τις ανάγκες της ανέγερσης. Σύμφωνα με μαρτυρίες παλαιοτέρων, ένα πλοίο μετέφερε θηραϊκή γη (πορσελάνη) κατά το χρονικό διάστημα της θεμελίωσης του ναού. Τότε ξέσπασε θύελλα, η οποία απειλούσε να καταποντίσει το καράβι.

Μπροστά στο μοιραίο, ο πλοίαρχος ζήτησε την προστασία της Παναγίας. Τότε, μια γυναίκα με ασυνήθιστη μεγαλοπρέπεια παρουσιάστηκε μπροστά στον απελπισμένο καπετάνιο και του είπε:

«Θα σε βοηθήσω να σωθείτε, και το πλήρωμα και το πλοίο, και, αφού φτάσεις τελικά στον προορισμό σου, να επιστρέψεις και να φέρεις με το πλοίο ένα φορτίο θηραϊκής γης για τον ναό μου που κτίζεται». Όπως και έγινε.

Από τότε, η παράδοση θέλει την Παναγία να κάνει θαύματα για Ορθοδόξους και μη, δείχνοντας, έτσι, την αγάπη της προς τους πονεμένους προσκυνητές, ανεξάρτητα από θρησκείες και εθνικότητες.

Ο Άγγλος πλοίαρχος

Ένα πλοίο με πλοίαρχο τον Άγγλο Φρέντερικ Ταξ, το οποίο μετέφερε στην Τήνο τον υποπρόξενο της Αγγλίας στην Ελλάδα, Χένρι Φλικ, είχε αγκυροβολήσει στον μικρό όρμο της Τήνου. Ξαφνικά, ξέσπασε τέτοια θαλασσοταραχή, ώστε το πλοίο κινδύνευσε να διαλυθεί σε μικρή απόσταση από την ξηρά.

Οι άγκυρες είχαν σπάσει και το πλοίο κρατιόταν μόνο από ένα σκοινί. Ο πλοίαρχος, έχοντας εξαντλήσει όλες τις εναλλακτικές για να σωθούν το πλοίο και οι επιβάτες του, σε μια ύστατη προσπάθεια, έστρεψε το βλέμμα του προς τον ναό που υψωνόταν εκλιπαρώντας την Παναγία να τους σώσει και αυτός θα της πρόσφερε 100 «δίστηλα».

Τότε έγινε το θαύμα και το είδαν όλοι. Και οι επιβάτες και το πλήρωμα του πλοίου, αλλά και οι κάτοικοι του νησιού, οι οποίοι έβλεπαν μια μανιασμένη θάλασσα, αλλά γύρω από το καράβι τα νερά είχαν γαληνέψει.

Το πλοίο σώθηκε όταν πια η θάλασσα ημέρεψε. Ο πλοίαρχος βγήκε στην ξηρά, ανέβηκε στον ναό και, αν και Καθολικός, προσκύνησε την εικόνα και πρόσφερε τα 100 δίστηλα που είχε τάξει, τα οποία διατέθηκαν για τη συνέχιση των εργασιών ανοικοδόμησης του ναού, οι οποίες είχαν διακοπεί επειδή είχαν τελειώσει τα χρήματα που είχαν συγκεντρωθεί από τους πιστούς.

Στον Εύξεινο Πόντο

Ένα πλοίο με κυβερνήτη τον Δ. Σκλαβούνο έπεσε σε τρικυμία. Επί τρεις ημέρες βολόδερνε, ενώ το πλήρωμα δεν είχε ούτε φαγητό, αφού οι πόρτες από τις αποθήκες «είχαν σφηνώσει».

Ο πλοίαρχος προσευχήθηκε στην Παναγία και Της ζήτησε να τους βοηθήσει. Πράγματι, η θάλασσα γαλήνεψε. Το πλοίο συνέχισε το ταξίδι του για τη Ρωσία και επέστρεψε στην Τήνο, όπου άφησε στη Χάρη Της πλούσια δώρα.

Λίρες και προσευχές

Ο πλοίαρχος Κ. Πασσάκος βρέθηκε και αυτός σε φουρτούνα. Προσευχήθηκε στην Παναγία και, αφού η μπόρα πέρασε και συνέχισε το ταξίδι του, για να ευχαριστήσει τη Μεγαλόχαρη, έστειλε για τις ανάγκες του ναού λίρες Αγγλίας, με τη δέσμευση ότι κάθε χρόνο ένα μέρος από τα κέρδη του θα προορίζεται για την Τήνο και την Ευαγγελίστρια.

Η σκούνα του «Δεληγιώργη»

Μια φορά, τον Μάρτιο του 1888, η σκούνα του «Δεληγιώργη» προσέκρουσε σε ύφαλο και κόπηκε στα δύο εν μέσω θαλασσοταραχής. Το πλήρωμα και ο καπετάνιος ζήτησαν τη βοήθεια της Παναγίας.

Τότε ένας ναύτης έριξε στη μανιασμένη θάλασσα μια βάρκα, η οποία όχι μόνο δεν αναποδογύρισε, αλλά χώρεσε όλο το πλήρωμα. Άπαντες σώθηκαν και, όταν έπιασαν ξηρά, αφιέρωσαν στη Χάρη Της ένα ομοίωμα της σκούνας.

«Παναγία μου, σώσε με»

Η Ευφροσύνη ήταν μια νέα κοπέλα, υπηρέτρια σε μια γιατρό. Κάποια στιγμή, η γιατρός πέταξε την άτυχη κοπέλα στο ποτάμι, με σκοπό να την πνίξει. Μέσα στον πανικό της, η Ευφροσύνη φώναξε: «Παναγία μου, σώσε με».

Αμέσως παρουσιάστηκε η Μεγαλόχαρη και την έσωσε. Όμως η Παναγία έγινε και τιμωρός. Πυρκαγιά ξέσπασε στο σπίτι της γιατρού και κάηκαν τα πάντα, ενώ η ίδια η γυναίκα σώθηκε την τελευταία στιγμή. Όταν η γιατρός έμαθε πως σώθηκε η Ευφροσύνη, πήγε στον ναό και ζήτησε συγχώρεση.

«Μη φοβάσαι»

Μια γυναίκα από το Λεωνίδιο, η Μαρία Μίχα, ταξίδευε με το πλοίο για τη Σύρο. Την ώρα που προσπαθούσε να επιβιβαστεί στη βάρκα που θα την έβγαζε στο νησί, γλίστρησε και έπεσε στη θάλασσα. Τότε άκουσε μια φωνή να την προτρέπει να κολυμπά.

Αν και δεν γνώριζε κολύμπι, κατάφερε να επιπλέει επί δύο ώρες, ώσπου εντοπίστηκε και περισυνελέγει. Μετά το τέλος της περιπέτειάς της, έσπευσε στην Τήνο και προσκύνησε τη Μεγαλόχαρη.

«Σώσε το κοριτσάκι μου»

Ο Γ. Ξενάκης βρισκόταν με το μόλις δύο ετών κοριτσάκι του στη Σύρο, σε ένα εργοστάσιο παρασκευής λουκουμιών. Κάποια στιγμή, η μικρή Αναστασία ξέφυγε από την προσοχή του πατέρα της, γλίστρησε και παραλίγο να πέσει σε ένα καζάνι με καυτό πολτό από τον οποίο εργάτες έφτιαχναν λουκούμια.

Ο πατέρας, μόλις είδε τη βουτιά του παιδιού, φώναξε με απόγνωση: «Παναγία μου, το κοριτσάκι μου!». Τότε, σαν ένα αόρατο χέρι να την κράτησε, η μικρή αρπάχτηκε από τις αλυσίδες που κρατούσαν το καζάνι και σώθηκε.

Ο πατέρας αφιέρωσε στην Παναγία μια αναπαράσταση της τραγικής και ταυτόχρονα ιερής σκηνής: ένα παιδί να κρατιέται από τις αλυσίδες του λέβητα.

Ένα άλλο Θαύμα!

Ο κτηνοτρόφος Στ. Ρώμας από την Κερατέα Αττικής είχε χάσει τρεις ετοιμόγεννες αγελάδες. Επί τρεις ημέρες έψαχνε, χωρίς αποτέλεσμα. Βλέποντας τον γιο της να στενοχωριέται, η μητέρα του, Αικατερίνη, προσευχήθηκε στην Παναγία και Την παρακάλεσε να της υποδείξει το μέρος όπου ήταν τα ζώα τους.

Στον ύπνο της είδε τη Θεοτόκο, η οποία της έδειξε έναν στάβλο σε ένα διπλανό χωριό, όπου οι κλέφτες έκρυβαν τις αγελάδες. Εκεί τις βρήκε μαζί με τα μοσχαράκια, τα οποία μόλις είχαν γεννηθεί, ο γιος της, ο οποίος μετά το περιστατικό παρήγγειλε σε έναν χρυσοχόο να του φτιάξει ένα αργυροεπίχρυσο ομοίωμα αγελάδας, το οποίο και άφησε στον ναό.

Ο παράλυτος χιλίαρχος

Η περίπτωση του Τούρκου χιλιάρχου της Κρήτης Μουσταφά Αλή είναι από εκείνες που προκαλούν δέος. Όπως αναφέρεται στο βιβλίο «Παναγία της Τήνου – Ιστορία και Τέχνη», ο Τούρκος χιλίαρχος έπασχε από παράλυση των κάτω άκρων.

Όταν πια οι γιατροί έφθασαν να μην καταφέρνουν να κάνουν κάτι για να αποκαταστήσουν την υγεία του, ένας εκ των Ελλήνων θεραπόντων τού μίλησε για την Παναγία της Τήνου και του ζήτησε να επισκεφθεί το νησί.

Στις αρχές του 1845, ένα ξένο ιστιοφόρο έφτασε στην Τήνο μεταφέροντας τον Τούρκο αξιωματούχο, τον οποίο οι συνοδοί του πήγαν με φορείο στον ναό. Έμεινε σε χώρο που του παραχωρήθηκε και προσευχόταν, όταν μια μέρα ζήτησε και τον μετέφεραν μπροστά στην εικόνα.

Την ώρα που οι ιερείς έψαλλαν την παράκληση, ο παράλυτος Τούρκος σηκώθηκε και στάθηκε στα πόδια του. Το βράδυ, θέλοντας να δείξει την ευγνωμοσύνη του προς την Ευαγγελίστρια, κάλεσε τους επιτρόπους και τους εξέφρασε την επιθυμία να κατασκευάσει ένα μαρμάρινο σιντριβάνι.

Πριν αναχωρήσει για την Κρήτη, έδειξε ο ίδιος το σημείο όπου αυτό θα χτιζόταν και φύτεψε κυπαρίσσια σε τέσσερα σημεία. Το σιντριβάνι τελικά κατασκευάστηκε εκεί, στην αυλή του ναού, όπου και παραμένει μέχρι σήμερα, μεγαλοπρεπές, κυκλωμένο από τα τέσσερα κυπαρίσσια.

Ο τυφλός ομογενής και η πορτοκαλιά

Ο Γεώργιος Π. Λαμπράκης ήταν ένας από τους ομογενείς που ζούσαν στην Αμερική και είχε καταφέρει να αποκτήσει σημαντική περιουσία. Μια μέρα, έτσι ξαφνικά, έχασε το φως του και οι γιατροί δεν μπόρεσαν ποτέ να τον κάνουν να ξαναδεί.

Κάποιος τού μίλησε για την Τήνο και την Ευαγγελίστρια, στην οποία ο ομογενής άρχισε να προσεύχεται:

«Παναγία μου, δώσ’ μου το φως μου και ό,τι δω μπροστά μου ασημένιο θα σου το φέρω στη Χάρη Σου». Μια μέρα που καθόταν στον κήπο του, άρχισε να διακρίνει σκιές. Όσο περνούσε ο χρόνος, η όρασή του καλυτέρευε, ώσπου είδε καθαρά μπροστά του μια πορτοκαλιά, φορτωμένη πορτοκάλια.

Όπως είχε υποσχεθεί, παρήγγειλε και του έφτιαξαν ένα ομοίωμα του δέντρου και το πρόσφερε στον ναό. Η ασημένια πορτοκαλιά με τα δώδεκα πορτοκάλια, όσα και οι Μαθητές του Χριστού, στολίζει σήμερα το αριστερό παγκάρι του.

Το ψάρι που κράτησε στην επιφάνεια της θάλασσας το καράβι

Όποιος προσκυνητής μπει στον Ναό της Τήνου βλέπει κρεμασμένο κάτω από ένα καντήλι ένα ασημένιο καράβι και ένα ψάρι, επίσης ασημένιο, καρφωμένο στα πλευρά του.

Σύμφωνα με μαρτυρίες, ένα πλοίο ταξίδευε στη Δυτική Μεσόγειο, με προορισμό την Ισπανία. Ένα βράδυ, ένας φοβερός κυκλώνας είχε ως αποτέλεσμα το πλοίο να υποστεί ρήγμα στα ύφαλα και να γεμίσει νερά. Ο καπετάνιος προσευχήθηκε στην Παναγία.

Τα νερά άρχισαν να υποχωρούν. Οι αντλίες κατάφεραν να αδειάσουν τα αμπάρια και το καράβι άρχισε να ταξιδεύει πάλι χωρίς προβλήματα. Όταν έφτασαν στο λιμάνι και το πλοίο ρυμουλκήθηκε στη δεξαμενή, το πλήρωμα διαπίστωσε ότι ένα ψάρι είχε σφηνωθεί στη ρωγμή…

Ένα παιδί βλέπει

Στις 25 Αυγούστου 1962, ο Αλέξανδρος Μ. Βαρδαβάς και άλλα παιδιά έφθασαν έως την Τήνο με τη φροντίδα της Αρχιεπισκοπής Αμερικής.

Ο μικρός Αλέξανδρος αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα με την όρασή του. Δεν μπορούσε να δει πέρα από ένα μέτρο! Καθώς ανέβαινε τα μαρμάρινα σκαλιά που οδηγούν στην είσοδο του ναού της Τήνου, σύμφωνα με μαρτυρίες, γύρισε προς τους συνοδούς του και τους είπε: «Η Παναγία θα με κάνει καλά».

Έφτασε στον ναό, προσκύνησε την εικόνα και αποσύρθηκε. Το πρωί της άλλης ημέρας, πήγε με δύο φίλους του, τον Γιώργο Θεοδωρόπουλο και τον λουθηρανό Ρίτσι Εγκλ, να παρακολουθήσει τη Θεία Λειτουργία.

Κάποια στιγμή, με τους φίλους του κατέβηκε στον Ναό της Ευρέσεως και με το αγιασμένο νερό έπλυνε τα μάτια του. Από τότε άρχισε να βλέπει όπως όλοι οι άνθρωποι γύρω του.

Δηλώνοντας ένα Θαύμα

Πάρα πολλοί είναι εκείνοι που όλα αυτά τα χρόνια πηγαίνουν στα γραφεία του Ιδρύματος της Ευαγγελιστρίας για να δηλώσουν επωνύμως το θαύμα που έζησαν. Μεταξύ αυτών, μια οικογένεια από την Κύπρο. Διαβάζουμε σχετικά:

«Εν Τήνω, σήμερον, την 8 Αυγούστου 1972, προσελθούσα εις τα γραφεία του ιερού Ιδρύματος της Ευαγγελιστρίας, η Άννα, σύζυγος Σάββα Ιακώβου, κάτοικος Λευκωσίας Κύπρου (Άγιος Δομέτιος, Πατρόκλου Κόκκινου) εδήλωσε τα κάτωθι:

Ο υιός μου, Γεώργιος, ετών 11, την 3 Ιανουαρίου 1972, ενώ ήταν υγιής, κατά τας νυκτερινάς ώρας παρουσίασε αιφνιδίως παράλυσιν των κάτω άκρων, ώστε να καταστεί τελείως ακίνητος. Ευθύς ως διαπιστώσαμεν την απότομον ασθένεια του υιού μας, εγώ και ο σύζυγός μου μεταφέραμεν τούτον εις το νοσοκομείον Λευκωσίας –Γενικόν Κρατικόν–, ένθα και παρέμεινε προς νοσηλείαν τέσσερις μήνες.

Επειδή, όμως, η κατάστασις εξηκολούθη η ιδία, τη συμβουλή των ιατρών, μεταφέραμεν τον υιόν μου εις το νοσοκομείον του Ερυθρού Σταυρού, εις Κυρήνειαν, ειδικόν διά την πάθησιν ταύτην.

Την νύκταν της 9ης προς την 10ην, εν απελπισία ευρισκομένη διά την κατάστασιν του παιδιού μου, είδα καθ’ ύπνον την ιεράν εικόνα της Παναγίας της Τήνου, καίτοι δεν την είχα δη ποτέ. Από την ταραχήν μου, εξύπνησα. Μετ’ ολίγον απεκοιμήθην και είδα πάλι το ίδιο όνειρο, αλλά την δεύτερην φοράν άκουσα μιαν φωνήν, ότι το παιδί μου θα γίνη καλά.

Το πρωί της επομένης ημέρας, περί ώραν 8.30 π.μ., μετέβην εις το νοσοκομείον διά την καθιερωμένην επίσκεψιν.

Οποία ήτο η έκπληξις και η συγκίνησίς μου όταν άκουσα τον υιόν μου να μου λέγη, δίχως εγώ να τον προκαλέσω, ότι την ίδια νύκτα είδε την Παναγία, η οποία του είπε ότι να έχη υπομονήν και ότι θα γίνει σύντομα καλά και τον προέτρεψε να έλθη εις την Χάριν Της στην Τήνο τον 15αύγουστο για να Την προσκυνήσει.

Αμέσως σκέφθηκα ότι η Χάρις της Παναγίας μάς επεσκέφθη και ότι ήτο θέλημα του Θεού να ιαθή το παιδί μου, αφού την ίδια ώρα και οι δύο είδαμε την ίδια οπτασία. Ουδεμίαν αμφιβολίαν είχον ότι επρόκειτο περί θαύματος.

Την ίδιαν μέρα, πήρα το παιδί μου από το νοσοκομείον και το μετέφερα προς εξέτασιν στον ιατρόν Ν. Λειβαδά, διάσημον εν Κύπρω, ο οποίος του έκαμε γενικάς αναλύσεις, εκ των οποίων απεδείχθη ότι το παιδί μου ήτο τελείως καλά, εφ όσον όλαι αι λειτουργίαι του οργανισμού ήταν φυσιολογικαί.

Εν τω μεταξύ, έταξα εγώ ότι θα έλθω στην Παναγία, ότι θα έλθω μετά του υιού μου, τον Δεκαπενταύγουστο, εις προσκύνησιν της Χάριτός Της. Ω του θαύματος, σε τρεις ημέρες το παιδί μου ήτο τελείως καλά και εις ελάχιστον χρονικόν διάστημα άρχισε να βαδίζει ελεύθερα.

Εις εκπλήρωσιν του τάματός μου, ήλθον σήμερον μετά του υιού μου στη Χάριν Της. Δοξάζω τον Θεόν διά την δωρεάν Του και την Παναγία διά την μεσιτείαν Της. Τα ανωτέρω καταθέτω με όλην την πίστιν και την πεποίθησιν εις το συντελεσθέν θαύμα».

Η Παναγία της Τήνου ( Ντοκιμαντέρ )

Δείτε το βίντεο του Konstantinos Hat

Πληροφορίες: sansimera.gr, tinosinfo.gr

advertisement
Back to top button