Παράξενα

Ο σκύλος της πάντα πηδούσε αμέσως στην αγκαλιά της. Αλλά η μέρα που δεν το έκανε ήταν που είχε σημασία.

advertisement

Η Mary Nguyen Bright έχει τρία όμορφα σκυλιά. Κάθε φορά που η Mary τα φωνάζει με το όνομα τους, αυτά πάντα τρέχουν και πηδούν πάνω της για να τα πάρει αγκαλιά ή ξαπλώνουν στα πόδια της.

Αλλά μια μέρα, ένα από αυτά δεν το έκανε. Και ήταν η μέρα που η Mary θα θυμάται για πάντα.

Ο σκύλος της πάντα πηδούσε αμέσως στην αγκαλιά της. Αλλά η μέρα που δεν το έκανε ήταν που είχε σημασία.
“Το μικρότερο μας είναι ένα Dachshund που το φωνάζουμε Shae. Εκείνη την ημέρα η Shae δεν πήδηξε πάνω μου όπως όλες τις άλλες φορές”, είπε η Bright στο WLTX. “Κάθισε στο πάτωμα και με κοίταζε. Την φώναξα ξανά και ξανά να έρθει στην αγκαλιά μου αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Τίποτα. Απλά με κοίταζε”.

Τελικά η Bright σηκώθηκε και σήκωσε το σκυλί για να το πάρει αγκαλιά. Και όταν το έκανε, το κουτάβι προσγειώθηκε ακριβώς πάνω στην δεξιά πλευρά του στήθους της.

“Αμέσως, ένιωσα να πονάω παντού σε όλο μου το σώμα. Από πάνω μέχρι κάτω”.

advertisement

Η Bright πίστεψε ότι η σκυλίτσα της την γρατζούνισε με τα νύχια της όπως έπεσε πάνω της. Την άφησε κάτω και έψαξε για την πληγή. Αντί για πληγή όμως έπιασε έναν όγκο.

Η καρδιά της σταμάτησε. Έκλεισε τα μάτια της και προσευχήθηκε να έκανε λάθος. Να μην ήταν αυτό που νόμιζε. Ζήτησε από τον άντρα της να ακουμπήσει το σημείο και να της πει αν νιώθει και αυτός το οίδημα. Εκείνος δυστυχώς της απάντησε καταφατικά.

Αμέσως κάλεσε στο νοσοκομείο και έκλεισε ραντεβού για εξέταση.

«Δεν μπορώ να σας πω ότι δεν είναι τίποτα», της είπε αρχικά ο γιατρός.

Στη συνέχεια της έκανε βιοψία, η οποία βγήκε θετική. Είχε καρκίνο.

Μερικές μέρες αργότερα, έμαθε ότι είχε μεταστατικό καρκίνο του μαστού σταδίου ΙΙ. Αλλά ευτυχώς, επειδή είχε εντοπιστεί νωρίς, θα μπορούσε να τον ξεπεράσει.

“Ο γιατρός μου είπε ότι οι όγκοι ήταν μεγάλοι. Ο ένας στο στήθος μου ήταν 3 εκατοστά”.

Οι γιατροί επιτέθηκαν στον καρκίνο γρήγορα και επιθετικά. Μέσα σε “δεκαέξι επώδυνες εβδομάδες” η Bright υποβλήθηκε σε οκτώ χημειοθεραπείες, μια χειρουργική επέμβαση αλλά και πολλές ακτινοβολίες.

Αλλά πιστεύει ότι είναι «ένας από τους τυχερούς”.
Ο σκύλος της πάντα πηδούσε αμέσως στην αγκαλιά της. Αλλά η μέρα που δεν το έκανε ήταν που είχε σημασία.
«Πέρασα τη χειρότερη περίοδο της ζωής μου. Ήταν μια επίπονη και κουραστική προσπάθεια να νιώσω έστω και για λίγο άνθρωπος. Αλλά αν θυμάστε αυτό που είπα στην αρχή, θα δείτε ότι υπάρχουν σημεία της ιστορίας μου που με κάνουν να αισθάνομαι τυχερή”.

Και η Mary πιστώνει στην σκυλίτσα της ότι της έσωσε τη ζωή.

“Χάρη στη μικρή μου Shae, ανακάλυψα τους όγκους όσο ήταν ακόμη ιάσιμοι”.

Ο Οκτώβριος είναι ο μήνας πρόληψης και αφύπνισης κατά του καρκίνου του μαστού. Η ιστορία της Mary Nguyen Bright ας μας υπενθυμίσει ότι πρέπει να κάνουμε τακτικά όλα όσα χρειάζονται για την έγκαιρη διάγνωση του.

advertisement

Σχετικά άρθρα

Back to top button