Πήγε στο υπνοδωμάτιο και βρήκε τη γυναίκα του να κοιμάται. Τότε ήξερε τι έπρεπε να κάνει..
Ο Μπόμπι ζει με την σύζυγό του Ραιένα, η οποία είναι νοσηλεύτρια, και με τον μικρό τους γιο. Η Ραιένα περνάει τη μέρα της όχι μόνο προσπαθώντας να μεγαλώσει το παιδί τους σωστά αλλά και να σώσει τις ζωές των άλλων στο νοσοκομείο όπου εργάζεται.
Ένα απόγευμα ο Μπόμπι μπήκε στο υπνοδωμάτιο του γιου του και βρήκε την γυναίκα του να κοιμάται εξουθενωμένη αγκαλιά με τον γιο τους.
Ο Μπόμπι δεν είναι άνθρωπος που δεν αναγνωρίζει την θυσία του άλλου. Έτσι κάθισε και έγραψε ένα γράμμα, το οποίο στη συνέχεια δημοσίευσε στο διαδίκτυο.
Όταν το διαβάσετε θα καταλάβετε ότι υπάρχουν ακόμη άντρες που εκτιμούν τις συζύγους τους..
«Αυτή είναι η σύζυγός μου, που παίρνει έναν υπνάκο. Σε μια ώρα που θα ξυπνήσει, θα βάλει τη στολή τη νοσηλεύτριας και θα αρχίσει να ετοιμάζεται για τη δουλειά.
Τα εργαλεία και τα αντικείμενα που χρειάζεται για να εκτελέσει την εργασία της, θα πρέπει να τα συγκεντρώσει και να τα ελέγξει σχολαστικά. Τα μαλλιά και το μακιγιάζ της όμως, τα φτιάχνει πολύ γρήγορα. Στη συνέχεια θα μου διαμαρτυρηθεί ότι φαίνεται απαίσια. Εγώ τότε με έμφαση θα διαφωνήσω μαζί της και θα της φτιάξω ένα φλιτζάνι καφέ.
Θα καθίσει στον καναπέ με τα πόδια της σταυρωμένα και θα προσπαθήσει να πιει τον καφέ της ενώ ταυτόχρονα θα παίζει με τον παιδί μας που τρίβεται πάνω της.
Κατά διαστήματα θα καρφώνει το βλέμμα της στο κενό, προσπαθώντας να προετοιμάσει σιωπηλά τον εαυτό της για την βάρδια της στο νοσοκομείο. Νομίζει ότι δεν το προσέχω.
Θα φιλήσει το παιδί, θα φιλήσει εμένα και θα φύγει για να πάει να φροντίσει τους ανθρώπους που περνούν τη χειρότερη μέρα ολόκληρης της ζωής τους. Αυτοκινητιστικά δυστυχήματα, τραύματα από σφαίρες, εκρήξεις, εγκαύματα και σπασίματα – επαγγελματίες, φτωχοί, ιερείς, τοξικομανείς και πόρνες – μητέρες, πατέρες, γιοι, κόρες και ολόκληρες οικογένειες – δεν έχει σημασία ποιος είσαι ή τι σου συνέβη.
Εκείνη θα σε φροντίσει.
Θα έρθει στο σπίτι 14 ώρες αργότερα, θα βγάλει τα παπούτσια της με τα οποία πάτησε μέσα στα αίματα και στα δάκρυα και θα αφήσει λίγο τα πόδια της γυμνά. Μερικές φορές δεν θέλει να μιλήσει για όσα συνέβησαν στην βάρδια της. Άλλες πάλι δεν μπορεί να περιμένει για να μου τα πει όλα.
Μερικές φορές θα γελάσει μέχρι να κλάψει και κάποιες άλλες απλά θα κλάψει. Αλλά ότι και να κάνει, θα είναι στην ώρα της στην επόμενη βάρδια της.
Η γυναίκα μου είναι νοσηλεύτρια. Η γυναίκα μου είναι ένας ήρωας”.
Μακάρι όλοι οι σύζυγοι να είχαν τόση αγάπη, τόση υπερηφάνεια και τόσο σεβασμό στις συζύγους τους. Αν συμφωνείτε, μοιραστείτε το άρθρο με τους φίλους σας στο Facebook!
