Πρόσωπα

Στα 16 του ο Δημήτρης καθηλώθηκε σε αναπηρικό αμαξίδιο, η θέληση και το χιούμορ έγιναν η δύναμή του

advertisement

Αν ο Δημήτρης δεν στέκονταν έξω από το σχολείο του, το 7ο Λύκειο Καλαμαριάς Θεσσαλονίκης στην οδό Αδριανουπόλεως, το βράδυ της 14ης Οκτωβρίου 2006, σήμερα όλα θα ήταν πολύ διαφορετικά.

Τον Οκτώβριο του 2006 ο Δημήτρης Αντωνίου ήταν μαθητής του 7ου Λυκείου Καλαμαριάς. Τον Οκτώβριο εκείνης της χρονιάς το σχολείο τελούσε υπό κατάληψη και εκείνος βρισκόταν έξω από το πεζοδρόμιο με δύο ακόμη φίλους του. Ενα αμάξι που κινούνταν με μεγάλη ταχύτητα επί της οδού Αδριανουπόλεως έπεσε πάνω τους.

Οι δύο φίλοι του τραυματίστηκαν ελαφρά, ο Δημήτρης όμως υπέστη συντριπτικό κάταγμα του αυχένα, ολική ρήξη νωτιαίου μυελού και έχασε το δεξί του χέρι. «Ολα είναι μαύρα για εκείνη τη νύχτα» για τον Δημήτρη, ενώ ο οδηγός του ΙΧ καταδικάστηκε σε φυλάκιση 4,5 χρόνων αλλά εξαφανίστηκε και θεωρείται φυγόποινος.

«Δεν έχω κάτι μαζί του, δεν τον ξέρω καν, για μένα και να μπει στη φυλακή δεν αλλάζει κάτι. Απλώς τη μια στιγμή ήμουν όρθιος και την άλλη ξαπλωμένος και έτσι παραμένω» λέει.

advertisement

Δεν το έβαλε κάτω, παρά τα απανωτά χειρουργεία βρήκε τη δύναμη και τελείωσε το σχολείο, μπήκε στο πανεπιστήμιο, τελείωσε και το μεταπτυχιακό, ενώ παράλληλα γράφει βιβλία, έστησε ένα blog, βοηθά φίλους να κάνουν γκράφιτι στα σχολεία.

Η θέληση και το χιούμορ έγιναν η δύναμή του και τον βοήθησαν να πετύχει όλα όσα έβαλε στο μυαλό του.

Στα τριάντα τρία του χρόνια σήμερα και δεν έχει σταματήσει στιγμή να δημιουργεί.

Τελευταία πολυετή του προσπάθεια είναι η έμπνευση και συγγραφή του κόμικς «Λέμε STOP στην οδική ανασφάλεια» το οποία διανέμεται δωρεάν στα σχολεία που επισκέπτεται για εθελοντικές δράσεις με θέμα την κυκλοφοριακή αγωγή. Ταυτόχρονα γράφει και βιβλία.

Παρακολουθήστε μια συνέντευξη του Δημήτρη στο STAR – Ρεπορτάζ: Παύλος Σακκάς

advertisement
Back to top button