Σύλλογοι γονέων: Αυτή η μάστιγα που λειτουργεί ως κλίκα

Άλλη μια σχολική χρονιά οδεύει προς το τέλος…. Είναι αυτές οι μέρες που θα με δεις συγκινημένη και με μάτια υγρά….βουρκωμένα! Τα κοιτάω να μεγαλώνουν με περηφάνια αλλα και μια μικρή νοσταλγία…. Τα θυμάμαι ακόμα που ήταν τόσο δα μικρά ανθρωπάκια! Και τώρα είναι στις πρώτες τάξεις του δημοτικού…. Μικρά αντράκια! Απίστευτο μου φαίνεται!

Ο μεγάλος φέτος τελειώνει την Β’ δημοτικού, το πρωτάκι μου τελειώνει την Α’ τάξη και το προνήπιο μου τελειώνει την πρώτη του φορά στο σχολείο, έχοντας άλλη μια χρονιά στο νηπιαγωγείο! Την νέα χρονιά με το καλό για πρώτη συνεχόμενη χρονιά δεν θα έχω πρωτάκι! Μέχρι να πάει και ο βενιαμίν…. Τα βλέπω πόσο γρήγορα μεγαλώνουν, πως αλλάζουν και εξελίσσονται….

Δεν μαθαίνουμε μόνο εμείς στα παιδιά, μας μαθαίνουν και αυτά τόσα σπουδαία πράγματα καθημερινά! Ευγνώμων….

Και μέσα σε όλα αυτά ολοκληρώνεται λοιπόν και η δεύτερη χρονιά μας στο δημοτικό σχολείο! Και θα πω ένα μονάχα συμπέρασμα μου! Φεύγοντας από το νήπιο ξεκινούν τα προβλήματα…. Ίσως το λέω βέβαια αυτό γιατι είχα την τύχη τα παιδιά μου να πάνε στο καλύτερο δημόσιο νηπιαγωγείο της περιοχής! Χωρίς η συνέχεια να είναι δυστυχώς ανάλογη….

Πηγαίνοντας στο δημοτικό όλα είναι διαφορετικά! Κτιριακά προβλήματα, σοβαρές ελλείψεις, καθημερινές πρακτικές δυσκολίες, η οι σύλλογοι γονέων και η κλίκα τους….

Το δημοτικό σχολείο στις ημέρες μας σε βγάζει απότομα από το ροζ συννεφάκι σου…. Σε προσγειώνει στην πραγματικότητα! Που σίγουρα ιδανικά δεν θα έπρεπε να ήταν αυτή!

Δεύτερη χρονιά στο δημοτικό σημαίνει μαζί και δύο χρόνια εμπειρίας στον σύλλογο γονέων και κηδεμόνων…. Μήπως έτυχε να πέσω εγώ σε ότι χειρότερο; Και μου τα λέγανε είναι η αλήθεια, αλλα εγώ εκεί…. Γενικά ακούς παράπονα κατά καιρούς πάνω σε αυτό το θέμα, αλλα σίγουρα προσωπικά βλέπω και συλλόγους γονέων που όντως κάνουν δουλειά! Να είναι αυτοί η εξαίρεση στον κανόνα; Η απλά να έπεσα εγώ μέσα στην σφιγγοφωλιά;

Από την πρώτη χρονιά που έβαλα υποψηφιότητα και μπήκα στον σύλλογο, τότε ως πρώτο αναπληρωματικό μέλος αλλα ενεργό, κατάλαβα ότι δεν ήμουν ευπρόσδεκτη….

Στην αρχή δεν ήμουν σίγουρη αλλα στην συνέχεια επιβεβαιώθηκα από το κλίμα που επικρατούσε απέναντι μου!

Ένας σύλλογος γονέων και κηδεμόνων που λειτουργεί ως κλίκα, μόνο μεταξύ γνωστών, γειτόνων και φίλων (πάνε ιεραρχικά και οι θέσεις φεύγει ο ένας μπαίνει ο άλλος ένα πράγμα)….

Όταν λοιπόν εισέρχεται ένα καινούργιο άτομο που δεν γνωρίζει κανέναν και δείχνει εξαρχής ότι δεν έχει σκοπό να μπει σε καμία κλίκα, αλλα θέλει να ενεργεί βάση καταστατικού, αντικειμενικά και με fair play προς τα άλλα σχολεία σίγουρα τους το χαλάει.

Έτσι τους το χάλασα και εγώ. Για αυτό με συνοπτικές διαδικασίες με εξόντωσαν. Τώρα τα γράφω όλα αυτά και γελάω, γιατι πραγματικά συνειδητοποίησα ότι για γέλια είναι όλο αυτό το πανηγύρι που λέγεται σύλλογος γονέων!

Και τελικά δεν μου ταιριάζει καθόλου! Είμαι άνθρωπος που όταν δεν μου αρέσει κάτι θα το πω, που η αδικία με πνίγει, που οι κλίκες για συμφέροντα και έτσι απλά για να προχωράμε όλο οι ίδιοι και οι ίδιοι, είναι ένα έργο που δεν μου ταιριάζει! Δεν ταιριάζει με τις αξίες μου και την προσωπικότητα μου…. Γιατι είναι γνωστό ότι όποιος έχει προσωπικότητα δεν μπορεί να τα έχει καλά με όλους!

Τι κι αν δεν μου μιλάει κανείς τους; Τι κι αν ο νέος πρόεδρος πριν βγει μας έγλυφε και τώρα ούτε που μας χαιρετάει; Που έκανε γενική συνέλευση για να μας κουνήσει το δάχτυλο;

Στους γονείς; Για να μας πει σε τι επιτρέπει ο ίδιος να σχολιάζουμε και να ασκούμε κριτική και σε τι απαγορεύει; Ποιος είναι ο κύριος; Ο πρόεδρος ενός συλλόγου γονέων η ο πρόεδρος της Δημοκρατίας; Που τον πείραξε η ατάκα για πολιτικά παιχνίδια όταν ο ίδιος είναι κολλητός με όλες τις γνωστές φάτσες του δήμου; Δημοσιεύοντας φωτογραφίες με υπουργούς δήθεν για να μας δείξουν την προσπάθεια τους; Που το παίζουν ανεξάρτητοι χωρίς να είναι;

Εγώ δεν μπήκα στον σύλλογο γονέων για να κάνω φιλίες ούτε για να σπαταλάω τον χρόνο μου χασομερώντας…. Μπήκα για να καταθέσω τις προτάσεις μου, να μοιραστώ τις ιδέες μου και κυρίως για να διεκδικήσουμε αυτό που αξίζουν όλα τα παιδιά! Ένα σύγχρονο σχολείο χωρίς ελλείψεις και προβλήματα! Σαν αυτό που ονειρεύονται τα παιδιά μου….

Λοιπόν κάποιοι από αυτούς νομίζουν ότι λαμβάνοντας μια τέτοια θέση έχουν και κάποιο είδος εξουσίας!

Δεν έχω ξανά δει πιο ψωνισμένο σύλλογο γονέων απο τον δικό μας! Πραγματικά προσωπικά έχω ξαφνιαστεί! Και λέω ευτυχώς που δεν βγήκα φέτος…. Ναι γιατι έβαλα και την δεύτερη χρονιά υποψηφιότητα, νομίζοντας πως βάζοντας μαζί και κάποιοι άλλοι νέοι γονείς, ίσως αλλάξουμε αυτή την χρόνια ίδια κατάσταση!

Τελικά όμως αυτοί “οι άλλοι γονείς” γλύψανε πολύ πιο γρήγορα εκεί που πριν φτύνανε…. Για να τα έχουν καλά με όλους μωρέ! Και να διεκδικήσουμε και καμία θέση αργότερα! Αυτός δεν είναι ο στόχος;

Ε όχι! Εμένα εξαρχής δεν ήταν αυτός ο στόχος μου. Για αυτό και δεν τους έγλυψα ποτέ! Και λίγο πριν τις εκλογές δεν έκατσα έξω από κανένα σχολείο για να ζητάω ψήφους! Για αυτό και δεν είπα ποτέ μου ψεύτικα μπράβο και δεν χτύπησα παλαμάκια σε κανέναν τους χωρίς να το αισθάνομαι….

Αλλα όλοι αυτοί για τα παλαμάκια είναι εκεί που βρίσκονται! Ψοφάνε για να πιάσουν το μικρόφωνο και να βγάλουν λόγο! Ρε που είναι τα έργα για τα παιδιά μας; Που είναι το σχολείο που αξίζουν; Η σχολική στέγη χωρίς λυόμενα; Που είναι ο αγώνας που έχουμε να κάνουμε;

Καλά και τα πάρτυ (αν είχαν σωστή οργάνωση βέβαια και αυτά) αλλα τα παιδιά μας δεν έχουν ούτε αίθουσα για να τα παρακολουθήσουμε σε μια γιορτή τους!

Σχεδόν κάθε μου ιδέα από αυτόν τον σύλλογο απορρίφθηκε.

Στην ιδέα μου για το καλωσόρισμα στα πρωτάκια βρήκαν εμπόδια και είπαν όχι. Στο να ανεβάσουμε ωραίες αφισούλες που έφτιαξα για το τι προσφέρει κάθε εξωσχολική δραστηριότητα, βρήκα πάλι δυσκολίες. Ευτυχώς τελικά το δέχτηκαν! Υπέρβαση εεεε; Όταν μίλησα για το σημαντικό κομμάτι της ασφάλειας των παιδιών στις εξωσχολικές δραστηριότητες αποφεύγοντας την εγγραφή παιδιών εκτός σχολείου, πέσαν να με φάνε γιατί περισσότερα παιδιά=περισσοτέρα έσοδα!

Τα οποία έσοδα του συλλόγου γονέων που πηγαίνουν ρε παιδιά; Έχει καταλάβει ποτέ κανείς;

Συνδρομές, φαγητό επί πληρωμή στα πάρτυ κλπ. ναι εμείς οι γονείς τα δίνουμε αυτά τα χρήματα! Αλλα πως αξιοποιούνται; Γιατι στο σχολείο μας τουλάχιστον δεν είδα κάποιο έργο του συλλόγου, κάποια προσφορά όπως έχω δει αλλού….

Αντί λοιπόν οι σύλλογοι γονέων να ασχολούνται με την άποψη του κάθε γονιού θέλοντας να μας φιμώσουν, ας ασχολούνται με τα ουσιαστικά προβλήματα του σχολείου μας….

Τα σχολεία δεν είναι τσιφλίκι κανενός….

Νέα άτομα με ιδέες δεν τα θέλουν, γιατι όλα αυτά λειτουργούν πάνω σε έναν κύκλο γνωριμιών που ο ένας συνεχίζει αυτά που άφησε ο προηγούμενος! Φαντάσου έχοντας ακόμα καταστατικά προ 20ετιας…. Αλλα ποιος το ακολουθεί άλλωστε για να τον νοιάξει;

Όταν ανέφερα ότι το τυπικό είναι καθετί να γίνεται μέσω της διαδικασίας της ψηφοφορίας, μόνο που δεν φώναξαν που μπλέξαμε με αυτήν!

Αλλα έδειξαν την αγανάκτηση τους με άλλον τρόπο….

Χλευάζοντας και κοροϊδεύοντας μέχρι και τελευταία στιγμή, στην τελευταία μας συνάντηση ως σύλλογος! Γιατι αυτή είναι η παιδεία τους!

Ολόκληρες γυναίκες να πετάνε υπονοούμενα θέλοντας να σε φέρουν σε δύσκολη θέση! Πηγαίνοντας με το σωστό (κάποιος ίσως το πει με τον σταυρό χέρι) δεν μας φέρνετε σε καμία δύσκολη θέση!

Μπορεί αυτό να μας κοστίζει την θέση μας σε έναν σύλλογο αλλα σίγουρα δεν μας στοιχίζει την σχέση μας με τον εαυτό και την συνείδηση μας!

Απλά εγώ πραγματικά απορώ όταν αυτοί οι γονείς λειτουργούν έτσι σε μια εθελοντική ομάδα που αφορά τα παιδιά μας, πιο σύνολο γονέων ακριβώς εκπροσωπούν; Δηλαδή όλοι οι γονείς λειτουργούμε έτσι;

Με γνώμονα την συμπάθεια, παίρνοντας τα πάντα προσωπικά και χωρίς καμία αντικειμενικότητα; Και κυρίως κοροϊδεύοντας και ειρωνεύοντας ο ένας τον άλλον;

Όλα αυτά τα έζησα μεταξύ μιας ομάδας ενηλίκων. Και ας πούμε μετά απορούμε γιατι είναι έτσι σήμερα η κοινωνία μας και γιατι υπάρχει αυτή η έξαρση του bullying στα σχολεία; Όταν εμείς οι ίδιοι ως γονείς συμπεριφερόμαστε έτσι; Όταν δεν δεχόμαστε μύγα στο σπαθί μας νομίζοντας πως όλα τα κάνουμε σωστά;

Χωρίς να δεχόμαστε δεύτερη γνώμη; Και μόλις κάποιος τολμήσει να την εκφράσει να τον βάζουμε απέναντι; Σοβαρά; Έτσι λειτουργεί ένας σύλλογος;

Που βάζουν υποψηφιότητα άτομα τα οποία τόσα χρόνια με μεγάλα παιδιά δεν είχαν βάλει ποτέ και δηλώνουν οι ίδιοι την ημέρα των εκλογών “τώρα αναγκάστηκα να βάλω”!

Για να πετάξουν έξω τους νέους γονείς; Αυτούς που σπάνε την κλίκα; Που δεν τους συμφέρουν;

Ποιος σε ανάγκασε να βάλεις; Αναγκαστικά και εθελοντικά δεν πάνε μαζί!

Για να σπάσουν οι ψήφοι…. Λες και δεν σας καταλάβαμε! Μα είναι δυνατόν την πρώτη χρονιά στο σχολείο με ένα παιδί να παίρνεις περισσότερους ψήφους από την δεύτερη χρονιά έχοντας παιδιά σε δυο τάξεις; Αριθμητικά δεν βγαίνει σίγουρα!

Βγαίνει όμως μέσω της αφαιρετικής μεθόδου…. Η αλλιώς μέσω της λάσπης! Που όλες οι αγαπητές έκαναν ότι μπορούσαν για να συσπειρωθούν μεταξύ τους και να πετάξουν αυτούς που δεν θέλουν εκτός…. Και το κατάφεραν!

Είναι αλλιώς να κάθεσαι έξω από το σχολείο και να παρακαλάς για ψήφους! Είναι αλλιώς να κάνεις και εδώ αυτό που ξέρεις να κάνεις τόσο καλά! Να θάβεις πισώπλατα!

Αυτοί οι σύλλογοι γονέων λοιπόν λειτουργούν καθαρά ατομικά και η διάθεση τους είναι μόνο για κουτσομπολιό, τσιγάρο, μόστρα και καφέ….

Αυτή είναι τουλάχιστον η πραγματικότητα της πλειοψηφίας των μελών του δικού μας συλλόγου και ειλικρινά ευτυχώς που δεν αποτελώ μέλος του! Αν και να σου πω βγήκα 10ο αναπληρωματικό μέλος χωρίς ωστόσο να με έχουν φωνάξει πουθενά! Ξέρεις πάνε μόνο οι κολλητές πάλι…. Και ας είναι και αυτές αναπληρωματικές σαν εσένα! Μα βρε ούτε ένα μπλουζάκι να μην δώσουν; Με την στάμπα του συλλόγου; Πολύ στεναχωρέθηκα! Όπως καταλαβαίνεις αστειεύομαι γιατί οι άνθρωποι αυτοί είναι μόνο για να γελάς!

Απλά κρίμα που έχουν καταφέρει να χαλάσουν όλο το πραγματικό νόημα πίσω από την δημιουργία των συλλόγων γονέων και κηδεμόνων….

Άνθρωποι που ούτε να σε χαιρετήσουν δεν μπορούν…. Για τόση ξεφτίλα μιλάμε! Αυτοί οι άνθρωποι εκπροσωπούν το σχολείο μας…. Εν των μεταξύ με 30 ψήφους βγήκε ο πρώτος ξέρω ‘γώ και αυτοί νομίζουν ότι τους ψήφισε όλο το σχολείο!

Εμ τώρα καταλαβαίνω γιατι οι γονείς δεν πάνε να ψηφίσουν, γιατι προτιμάνε να απέχουν και δεν μαζεύονται στις γενικές συνελεύσεις….

Όταν συζήταγα μαζί τους μου λέγανε: “τι να πάμε να κάνουμε με αυτούς; Να μην μπορούμε ούτε να μιλήσουμε; Εκεί μαζεύονται όλοι οι δικοί τους….” Δίκιο είχαν! Ήμουν της άποψης ότι πρέπει να πηγαίνουμε και να συμμετέχουμε για τα παιδιά μας!

Αλλα τελικά αυτός ο σύλλογος μου απέδειξε ότι η αποχή και η απόσταση από όλα αυτά είναι καλύτερη….

Και για να μην απορείς, και στην ένωση γονέων της περιοχής μας απευθύνθηκα για την συμπεριφορά του συλλόγου αυτού, αλλα κανένα αποτέλεσμα δεν υπήρξε! Για αυτό τα πράγματα δεν πρόκειται να αλλάξουν ποτέ! Αυτός ο φαύλος κύκλος έτσι θα συνεχίζεται…. Ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη!

Ευτυχώς ξέρω ότι υπάρχουν και κάποιοι σύλλογοι γονέων που λειτουργούν σωστά. Που κάνουν έργα και θέλουν όλους τους γονείς δίπλα τους!

Όχι για τα μάτια του κόσμου, αλλα για να προσφέρουν και εκείνοι τις δικές τους ιδέες…. Γιατι ένας σύλλογος γονέων κανονικά αποτελείται από όλους τους γονείς ανεξάρτητα εκλεγμένων και θέσεων…. Κάθε συνάντηση πρέπει να γίνεται γνωστή και ανοικτή προς όλους τους γονείς για να μπορεί όποιος θέλει να παρευρεθεί! Και όχι να τους καλούν μόνο σε μια γενική συνέλευση μια φορά το χρόνο για να αρπάξουν τις συνδρομές και να πουν ότι κάτι έκαναν!

Πλέον τα έζησα εκ των έσω, έχω σχηματίσει πλήρως την δική μου εικόνα και άποψη για αυτό το κομμάτι…. Και θα πω μόνο μακριά….

Γράφω αυτό το άρθρο για να σας υπενθυμίσω πως δεν είναι όλα σε αυτή την ζωή για το φαινεσθαι, αλλα η ουσία κρύβεται στο είναι….

Ειδικά όταν έχουμε να κάνουμε με παιδιά, καλό είναι να βάζουμε στην άκρη το εγώ και να μπαίνει μπροστά το εμείς!

Άλλωστε αυτό δεν σημαίνει και συλλογικότητα; Αυτό δεν είναι και το νόημα του εθελοντισμού και της προσφοράς;

Της Κάτιας Κωττάκη για το The Smell of Mommy