Το ακριτικό διαμάντι του Αιγαίου με τις πανέμορφες παραλίες και τους 130 κατοίκους που ήταν λημέρι πειρατών
Στοιχηματίζω πως έχουν υπάρξει αρκετές φορές που έχετε αισθανθεί έναν κόμπο να κλείνει τις φωνητικές σας χορδές από την υπερβολική συγκίνηση. Και βέβαια κατανοώ πως οι λόγοι ποικίλουν από άνθρωπο σε άνθρωπο μα και από περίσταση σε περίσταση…
Ένας τέτοιος κόμπος εμφανίστηκε ως δια μαγείας στον λαιμό μας την ώρα της άφιξής μας στο ακριτικό νησί. Θες από την ανόθευτη ομορφιά που αντικρίσαμε, θες από το τεράστιο ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΗ ΘΥΜΑΙΝΑ που μας υποδέχτηκε μαζί με τους φιλόξενους καΪκάδες στον μικρό της ντόκο, θες απλά από την ένταση της στιγμής, κάθε φορά που επισκεπτόμαστε ένα ακριτικό διαμάντι!
Βρισκόμαστε λοιπόν στη μαγική Θύμαινα, ένα μικρό, πανέμορφο νησί του Ανατολικού Αιγαίου, που ανήκει στο νησιώτικο συμπλέγμα των Φούρνων Κορσεών, ανάμεσα στην Ικαρία και τη Σάμο. Πριν όμως καταλήξουμε στο μικρό της λιμάνι, μιας και ο καιρός μας το επέτρεπε και με το παραπάνω, μια βόλτα στην υπέροχη ακτογραμμή της μας έκανε να την αγαπήσουμε προτού καν τη συναντήσουμε.
Κοντά στα 25 χιλιόμετρα ο γύρος του νησιού, με αρκετούς κάβους, αθέατους μικρούς και μεγάλους όρμους και βεβαίως καταγάλανα κρυστάλλινα νερά, γνωρίσαμε τις παραλίες της χωρίς να γνωρίζουμε το πραγματικό τους όνομα. Κατανοήσαμε όμως απόλυτα τον λόγο που οι πειρατές τα παλαιότερα χρόνια την είχαν καταστήσει ως λημέρι τους.
Με ελάχιστους μόνιμους κάτοικους και δύο μικρούς οικισμούς, μένει στην ηρεμία της και στην ανόθευτη ζωή της, μακρυά από το άγχος της καθημερινότητας. Και για να είμαστε πιο ακριβείς, θα έλεγα πως η Θύμαινα παραμένει σε μια άλλη εποχή, μια εποχή γεμάτη “παρελθόν” και παραδόσεις, γεμάτη από την Ελλάδα του χθες, που όλοι όσοι την έχουν ζήσει αναζητούν με νοσταλγία.
Ο μικρός οικισμός της Θύμαινας είναι χτισμένος αμφιθεατρικά, γεμάτος με στενά σοκάκια με ασβεστωμένα σκαλοπάτια, χαμηλά σπίτια με λουλουδιασμένες αυλές και ευχάριστους και χαμογελαστούς ανθρώπους. Δύο μικρά καφενεδάκια, δύο παντοπωλεία και ένα εστιατόριο είναι όλα όσα διαθέτει για τους τουρίστες μαζί με λιγοστά δωμάτια για διαμονή. Όσο για μεταφορικό μέσο, δεν είναι απαραίτητο μιας και όλες οι αποστάσεις του νησιού καλύπτονται άνετα και με τα πόδια μέσα σε λίγη ώρα.
Στο κέντρο του οικισμού υπάρχει η πλατεία του νησιού με τον επιβλητικό πανέμορφο πλάτανο της μα και μια φυσική πηγή νερού. Λίγο πιο κάτω από την πλατεία ο επισκέπτης θα συναντήσει το δημοτικό σχολείο, το νηπιαγωγείο, το Κ.Ε.Π το αγροτικό ιατρείο καθώς και την κύρια εκκλησία του οικισμού, τον Άγιο Γεώργιο.
Ο δεύτερος τώρα οικισμός της Θύμαινας, η γνωστή Κεραμιδού λίγο νοτιότερα από το λιμάνι, με κατοίκους μετρημένους κυριολεκτικά στα δάχτυλα, όντας προστατευμένη από όλους σχεδόν τους ανέμους που μαστίζουν την περιοχή κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες, γεμίζει από τουριστικά σκάφη που την επισκέπτονται για να απολαύσουν τόσο την ηρεμία του τόπου όσο και τους ολόφρεσκους μεζέδες θαλασσινούς και μη, στην τοπική ταβέρνα ελάχιστα μέτρα από εκεί που σκάει το κύμα.
Παίρνει δε την ονομασία της από ένα πλοίο γεμάτο κεραμίδια που ναυάγησε στον μικρό όρμο στα τέλη του 18ου αιώνα. Μάλιστα η Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων του Υπουργείου Πολιτισμού κατόπιν υποβρύχιας αρχαιολογικής έρευνας το 2015 εντόπισε και κατέγραψε το εν λόγω ναυάγιο, ανελκύοντας δείγματα από τον βυθό για περαιτέρω ανάλυση και τεκμηρίωση.
Αυτή λοιπόν ήταν η Θύμαινα, ένα μικρό άγνωστο σε πολλούς νησί που έμεινε χαραγμένο στην καρδιά μας για την αυθεντικότητά του και τους αξιαγάπητους ανθρώπους του. Και εάν οι παραλίες Καριώτικο, Ψιλή Άμμος, Φωκοσπηλιά, Μερτσίνι, Βλυχάδι, Κλεφτολίμανο, Νεράκι και άλλες δεν έμειναν στην μνήμη μας λόγω άγνοιας των ονομάτων τους, τα νερά τους μα και η εικόνα τους μας είναι πλέον γνώριμα και κυρίως πολύ – πολύ αγαπημένα.
Μέχρι λοιπόν την επόμενη επίσκεψή μας στο νησί… σας την παρουσιάζουμε ώστε να την αγαπήσετε και εσείς… γι’ αυτό είμαστε σίγουροι…
Απολαύστε το πολύ όμορφο βίντεο του travel-inspiration.gr
