Σκέψεις

Το να είσαι καλός δάσκαλος και να αγαπάς τα παιδιά του κόσμου είναι ό,τι πιο μεγαλειώδες

advertisement

Το να αγαπάς ένα παιδί που γέννησες, είναι ό,τι πιο φυσικό.

Το να αγαπάς τα παιδιά ξένων μανάδων είναι χάρισμα.

Το να μπορείς κάθε χρόνο να αγαπάς ένα σωρό παιδιά και τον άλλο χρόνο άλλα τόσα, έχει όνομα και αυτό είναι Δάσκαλος- Δασκάλα.

Σημαίνει πώς δεν αγαπάς μόνο τα παιδιά τα όμορφα, τα γλυκούλια, αυτά που θες να τους ζουλήξεις τα μάγουλα.

Σημαίνει ότι μπορείς να αγαπάς τα παιδιά που σε βγάζουν εκτός εαυτού, που σε φέρνουν κάθε μέρα στα όρια σου αλλά παρόλα αυτά εσυ λές ‘μωρε, ειναι καλό παιδάκι κατα βάθος, αλλά να αυτο, και εκεινο και το αλλο!!’ και πάντα αιτιολογείς τη συμπεριφορά του.

Σημαίνει ότι συχνά παρότι θες να χτυπήσεις το κεφάλι σου στον τοιχο, έρχεται και σου φέρνει μια ζωγραφιά ή σου χαμογελάει και λες οκ, παμε να το παλέψουμε ξανά γιατι ξέρεις οτι το λιθαράκι που θα βάλεις ίσως και να κάνει μια τόση διαφορά.

advertisement

Σημαίνει ότι φταρνίζονται κατευθείαν μέσα στα μούτρα σου -γιατι τα παιδιά ξέρουν, έχουν πρόγραμμα-και εσυ λες, στωικά οκ.. και απλά χαμογελάς και λες ‘βαζουμε χεράκι αγαπούλα μου!’

Σημαίνει ότι έχουν γαστρεντεριτιδα και ψείρες και παρολα αυτά οταν σου έρχονται για αγκαλιά, ανάμεσα στο φεύγω να σωθώ και στο μένω γιατι οφείλω, πάντα μένεις γιατι οφείλεις (ευχόμενη η βαφή της κομμώτριας να σε προστατέυσει απο το δευτερο γιατι απο το πρώτο, πάντα νικιέσαι)

Σημαίνει οτι σπας το κεφάλι σου να βρεις ασκήσεις, υλικό, λογισμικό, παιχνίδια να κάνεις τη μάθηση ελκυστική.

Σημαίνει οτι χαλάς τα κέρατα σου σε κόλλες, χαρτόνια κανσον, χαρτόνια οντουλέ και ξέρεις όλα τα είδη χαρτονιών τελος παντων και περνάς απογεύματα ώρες, σε ένα σπίτι γεμάτο κομμένα χαρτακια στο πάτωμα, παρέα με τον κολλητο σου φίλο τον πλαστικοποιητή.

Σημαίνει ότι όλοι νομίζουν πως ότι κάνεις είναι εύκολο και αυτό είναι ένα τόσο δα αγκαθάκι στην ψυχή σου αλλά λες δε βαριέσαι, γιατί μπαίνεις στην τάξη και ξέρεις το μεγαλείο της δουλειάς σου όταν βλέπεις τα φωτεινά τους μάτια.

Το να αγαπάς το παιδί σου είναι ό,τι πιο φυσικό.

Το να είσαι καλός δάσκαλος και να αγαπάς τα παιδιά του κόσμου είναι ό,τι πιο μεγαλειώδες.

Μαρία Αγάθου

Ψυχολόγος Παιδιών και Εφήβων

advertisement

Σχετικά άρθρα

Back to top button