Ταορμίνα, ο πρώτος Ελληνικός οικισμός στη Σικελία
Η Ταορμίνα, ένα από τα πιο διάσημα θέρετρα του κόσμου για να πάρουμε το παραμύθι από την αρχή έχει ελληνικό όνομα: Ταυρομένιον. Ιδρύθηκε από τους αποίκους της Νάξου Σικελίας και αποτέλεσε σημαντική πόλη των αποικιών της Μεγάλης Ελλάδας στην κάτω Ιταλία, και μετέπειτα σημαντικό εμπορικό κόμβο κατά την ρωμαϊκή/βυζαντινή περίοδο.
Σύντομη ιστορία της πόλης
Η περιοχή στο παρελθόν είχε γηγενείς πληθυσμούς πριν από την έλευση των Ελλήνων αποίκων τον 8ο αιώνα π.Χ.. Οι άποικοι είχαν έρθει σύμφωνα με πηγές από την Χαλκίδα. Οι περισσότεροι όμως είχαν προέλευση από τη Νάξο. Οι τελευταίοι ίδρυσαν μια αποικία μάλιστα, στο νότιο τμήμα του κόλπου της Ταορμίνα και την ονόμασαν Νάξο. Αξίζει να σημειωθεί ότι υπήρξε ο πρώτος Ελληνικός οικισμός στη Σικελία.
Με τη πάροδο του χρόνου, απόγονοι των πρώτων αποίκων της Νάξου, μετακινήθηκαν στη περιοχή της Ταορμίνα. Αναμείχθηκαν με τους γηγενείς Σικελούς και περίπου τον 4ο αιώνα π.Χ. και οι υπόλοιποι κάτοικοι της αποικίας της Νάξου μετακινήθηκαν στην συγκεκριμένη περιοχή.
Η μετακίνηση έγινε κυρίως για λόγους ασφαλείας. Η Ταορμίνα ήταν ένα ορεινό ακρωτήριο και αποτελούσε την εγγύηση για την ασφάλεια των κατοίκων της.
Από την συγκεκριμένη μετακίνηση των κατοίκων της Νάξου δημιουργήθηκε ο νέος οικισμός. Στα Ελληνικά είχε την ονομασία Ταυρομένιο και στο πρώτο μισό του 4ου αιώνα π.Χ., ενώ η πόλη διατήρησε την αυτονομίας της. Μετέπειτα όμως αναγνώρισε την κυριαρχία του τύραννου, Αγαθοκλή των Συρακουσών.
Μέχρι και τα τέλη του 3ου αιώνα π.Χ., παρέμεινε η πόλη υπό το καθεστώς των Συρακουσών. Έπειτα ενσωματώθηκε στο Ρωμαϊκό κράτος και στα τέλη του 1ου αιώνα π.Χ. θα χρησιμοποιηθεί ως βάση από τον Σέξτο Πομπήιο.
Με την προσάρτηση στο Ρωμαϊκό κράτος, κρίθηκε απαραίτητη η αποστολή Ρωμαίων αποίκων στην πόλη. Ο πληθυσμός είχε μειωθεί και η πόλη ακόμα και μετά την ενίσχυση είχε χάσει την επιρροή της σε σύγκριση με άλλους οικισμούς.
Την κατέλαβαν κατακτητές και κατακτητές, Άραβες, Νορμανδοί, Ισπανόφωνοι, Ιταλόφωνοι, Γάλλοι ηγεμόνες. Απομεινάρι των λαμπρών αρχαίων εποχών της το αρχαίο θέατρο του Ταυρομενίου / Ταορμίνα (Teatro antico di Taormina), ή αλλιώς γνωστό ως το ελληνικό θέατρο (teatro greco). Τμήματα του είναι κατασκευασμένα από τούβλο, και έτσι πιθανώς μέρος του κατασκευάστηκε κατά την ρωμαϊκή περίοδο επί παλαιότερου θεάτρου κορινθιακού ρυθμού στην ίδια τοποθεσία.
Με διάμετρο 109 μέτρων είναι το 2ο μεγαλύτερο αρχαίο θέατρο στην Σικελία μετά τα 150 μέτρα του θεάτρου των Συρακουσών, και χρησιμοποιείται και για σύγχρονες εκδηλώσεις και συναυλίες. Ένα κόσμημα που προσθέτει στην υπέροχη πόλη.
Από το 19ο αιώνα με την άφιξη του τραίνου αρχίζει ο κοσμοπολίτικος βίος της ταυτόχρονα με τον καλλιτεχνικό. Στην πόλη εργάστηκαν διάσημοι καλλιτέχνες της εποχής, όπως ο φωτογράφος γυμνών μοντέλων Βίλχελμ φον Γκλούντεν (Wilhelm von Gloeden), ο ζωγράφος Όττο Γκέλενγκ (Otto Geleng), καθώς και ο Βόλφγκανγκ Γκαίτε ο οποίος περιέγραψε την πόλη στο έργο του με τίτλο Ταξίδι στην Ιταλία.
Από τις αρχές του 20ού αιώνα και έπειτα, η πόλη έγινε πνευματικό κέντρο και τόπος συνάντησης για πολλούς Ευρωπαίους καλλιτέχνες, συγγραφείς, και διανοουμένους. Σε αντίθεση με το Κάπρι, το Πόρτο Φίνο ή το Σεν Τροπέ αποκτά και πνευματική ζωή.
Το διάσημο φεστιβάλ κινηματογράφου που διοργανώνεται εδώ έφερε επί δεκαετίες την αφρόκρεμα του κινηματογραφικού κόσμου. Μαζί τους και όλη αφρόκρεμα που έκανε την Ταορμίνα όπως γράφουν οι Βίβλοι του life style να γίνεται η παιδική χαρά του jet set.
Κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ που είναι μέρος μιας μεγάλης γιορτής τέχνης, του Taormina Arte, παρελαύνουν από δω, μύθοι του παγκόσμιου σινεμά που καταλήγουν στο θρυλικό μπαλκόνι του Grand Hotel Timeo για κοκτέιλ. Από τη Λόρεν και τη Λολομπρίτζιτα, μέχρι το Γούντι Άλλεν και το ζεύγος Τραμπ, αυτή η κομψή ιταλική κωμόπολη πουλούσε το μύθο της μοναδικά.
Τις νύχτες του καλοκαιριού, στις πλατείες και τα σοκάκια, δεκάδες μουσικοί τραγουδούν καντσόνε, τζετ σέτερς πίνουν προσέκο και σπιτζ, και υποψήφιες νύφες σκοντάφτουν τυχαία πάνω σε κροίσους που περπατούν ανέμελοι. Παράλληλα ζάπλουτοι με τα σκάφη τους, σχεδιαστές μόδες με τα μοντέλα τους, σταρ του σινεμά περπατούν στα σοκάκια και συχνάζουν στα πάρτι της.
Τα σικ καταστήματα, τα πιο ακριβά εστιατόρια και ξενοδοχεία της Σικελίας, η διαρκής παραίσθηση της Dolce Vita και φυσικά το παρελθόν κάνουν το μέρος μυθικό και σήμερα.
