Γενικά, έχουμε την τάση να εκτιμούμε ιδιαίτερα τους επιστήμονες. Και αυτό γιατί ανακαλύπτουν καινούρια πράγματα και βρίσκουν λύσεις σε πολλά προβλήματα της ανθρωπότητας.
Όμως, συχνά οι ανακαλύψεις τους είναι αποτέλεσμα ενός ατυχήματος ή …της τύχης! Παρακάτω έχουμε συγκεντρώσει 9 από αυτές τις τυχαίες ανακαλύψεις.
1. Νιφάδες καλαμποκιού
Το 1894, ο Dr. John Harvey Kellogg ήταν ο επιστάτης του σανατορίου του Battle Creek στο Μίσιγκαν. Μαζί με τον αδερφό του, Will Keith Kellogg, έψαχναν για υγιεινές τροφές για όσους ακολουθούσαν αυστηρή χορτοφαγική διατροφή. Μία μέρα ο Will άφησε κατά λάθος σε ανοικτό χώρο βρασμένο σιτάρι. Όταν επέστρεψε ήταν μπαγιάτικο. Αντί να το πετάξουν, τα αδέρφια προσπάθησαν να το περάσουν ανάμεσα από κυλίνδρους, με την ελπίδα να φτιάξουν μεγάλα φύλλα ζύμης. Όμως, αντί για φύλλα, πήραν νιφάδες, τις οποίες έψησαν.
Τελικά, οι ψημένες νιφάδες σιταριού είχαν μεγάλη επιτυχία στους χορτοφάγους και έτσι τις κατοχύρωσαν με το όνομα Granose. Αργότερα, πειραματίστηκαν και με άλλα δημητριακά, όπως το καλαμπόκι, μέχρι το 1906, όποτε και ίδρυσαν την εταιρεία Kellogg’s που πουλούσε τα κορν φλέικς.
Στην αρχή, μάλιστα, ο John αρνήθηκε τη συμμετοχή του στην εταιρεία, γιατί ο Will “μείωσε” τα οφέλη των δημητριακών στην υγεία, προσθέτοντας ζάχαρη.
2. Φούρνος μικροκυμάτων
Σήμερα για τα περισσότερα σπίτια αποτελεί απαραίτητη συσκευή, αν και πρωτοεμφανίστηκε μόλις την δεκαετία του 1940. Το 1945 ο Percy Spencer πειραματιζόταν, στα πλαίσια μιας έρευνας για την Raytheon Corporation, με έναν νέο σωλήνα κενού, που ονομαζόταν magnetron. Κάποια στιγμή παρατήρησε ότι μία σοκολάτα που είχε στην τσέπη του άρχισε να λιώνει. Αυτό του κίνησε την περιέργεια. Έτσι, δοκίμασε ένα άλλο πείραμα με ποπ κορν. Όταν το ποπ κορν άρχισε να σκάει, ο Spencer αμέσως είδε την προοπτική που είχε αυτή η επαναστατική διαδικασία.
Το 1947, η Raytheon κατασκεύασε τον πρώτο φούρνο μικροκυμάτων, που ζύγιζε περίπου 340 κιλά, είχε ύψος 16 μέτρα και κόστιζε 3.800 €. Στην αγορά για οικιακή χρήση μπήκε το 1950, όμως λόγω του μεγέθους και της τιμής της, δεν έγινε ιδιαίτερα αγαπητή. Τα δεδομένα άλλαξαν, όταν το 1967 παρουσιάστηκε μία νέα έκδοση, μικρότερη σε μέγεθος και αξία.
3. Το παιχνίδι Silly Putty
Αναπηδά, τεντώνει, σπάει. Είναι το παιχνίδι που έχει ως βάση το πλαστικό και τη σιλικόνη και κυκλοφορεί στην αγορά από τη Binney & Smith, Inc. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και ενώ προσπαθεί να δημιουργήσει ένα συνθετικό υποκατάστατο του καουτσούκ, ο James Wright έριξε κατά λάθος βορικό οξύ μέσα σε λάδι σιλικόνης. Το αποτέλεσμα ήταν μία πολυμερισμένη ουσία που αναπηδούσε. Χρειάστηκε, όμως, αρκετό καιρό για να βρει κάποια χρήση σε αυτό που είχε ανακαλύψει.
Τελικά, το 1950, ο ειδικός στο μάρκετινγκ Peter Hodgson σκέφτηκε να το κάνει παιχνίδι για παιδιά και το ονόμασε Silly Putty. Μάλιστα, δεν έχει μόνο πλάκα, αλλά είναι και πρακτικό! Μαζεύει σκόνες, τρίχες και χνούδια, σταθεροποιεί έπιπλα και λειτουργεί ως αντι-στρες.
4. Post-it χαρτάκια
Τα Post-it είναι μικρά κομμάτια χαρτιού, με μία λεπτή λωρίδα κόλλας στο πίσω μέρος για να κολλά σε έγγραφα, τοίχους, οθόνες υπολογιστή και όπου αλλού. Χρησιμοποιούνται για γρήγορες σημειώσεις και πλέον υπάρχουν παντού. Την ιδέα είχε ο Arthur Fry το 1974, όταν έψαχνε να βρει τρόπο να βρίσκει τις σελίδες και τα κομμάτια που ήθελε στο ψαλτήριό του, ενώ τραγουδούσε στη χορωδία της εκκλησίας.
Γνώριζε ήδη την τυχαία ανακάλυψη της κόλλας το 1968, όμως κανένας δεν είχε σκεφτεί να την χρησιμοποιήσει με τέτοιο τρόπο, πριν από τον Fry. Αυτό ήταν! Σήμερα τα Post-it πωλούνται σε περισσότερες από 100 χώρες.
5. Σακχαρίνη
Το παλαιότερο τεχνητό γλυκαντικό ανακαλύφθηκε το 1879, στην τύχη, από τον ερευνητή Constantine Fahlberg, που εργαζόταν στο εργαστήριο του Πανεπιστημίου Johns Hopkins μαζί με τον καθηγητή του Ira Remsen. Η ανακάλυψη ήρθε επειδή ο Fahlberg ξέχασε να πλύνει τα χέρια του πριν από το μεσημεριανό. Είχε χρησιμοποιήσει μια χημική ουσία λίγο πριν και όταν πήγε να φάει μία φέτα ψωμί, παρατήρησε ότι ήταν ασυνήθιστα γλυκό.
Το 1880, οι δύο ερευνητές δημοσίευσαν από κοινού την ανακάλυψή τους, αλλά το 1884, ο Fahlberg απέκτησε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και ξεκίνησε μαζική παραγωγή σακχαρίνης, χωρίς την βοήθεια του Remsen. Η σακχαρίνη δεν έγινε ιδιαίτερα γνωστή, μέχρι που τις δεκαετίες 1960-70 έκαναν την εμφάνισή τους να αναψυκτικά διαίτης.
6. Slinky
Ήταν το 1943, όταν ο μηχανικός πλοίων Richard James προσπαθούσε να δημιουργήσει ένα ελατήριο που θα μπορούσε να υποστηρίξει και να σταθεροποιήσει τον ευαίσθητο εξοπλισμό των καραβιών. Όταν ένα από τα ελατήρια έπεσε κατά λάθος από ένα ράφι, συνέχισε να κινείται και ο James σκέφτηκε την ιδέα του παιχνιδιού.
Το όνομα του παιχνιδιού βρήκε η σύζυγός του. Το Slinky έκανε το ντεμπούτο του στην αγορά το 1945 με μεγάλη επιτυχία. Μέσα στα πρώτα 90 λεπτά, ο James πούλησε 400 παιχνίδια! Μέχρι σήμερα έχουν πουληθεί τουλάχιστον 250 εκατομμύρια Slinky σε όλο τον κόσμο.
7. Πατατάκια
Το αλμυρό αυτό σνακ δημιουργήθηκε από τον σεφ George Crum το 1853, κοντά στην περιοχή Saratoga Springs της Νέας Υόρκης. Αφορμή υπήρξε ένας πελάτης που συνεχώς γύριζε πίσω τις τηγανητές του πατάτες, επειδή δεν τις έβρισκε ιδιαίτερα τραγανές. Τότε, ο Crum έκοψε τις πατάτες όσο πιο λεπτές γινόταν και τις τηγάνισε μέσα σε καυτό λίπος. Στο τέλος πρόσθεσε αλάτι. Ο πελάτης λάτρεψε τις πατάτες του, που γρήγορα έγιναν αρκετά δημοφιλείς.
Τελικά, οι πατάτες αυτές άρχισαν να παράγονται μαζικά, όμως γρήγορα μπαγιάτευαν επειδή διατηρούνταν σε βαρέλια ή κονσέρβες. Το 1920, η Laura Scudder ανακάλυψε την αεροστεγή σακούλα, σιδερώνοντας μαζί δύο κομμάτια λαδόχαρτο. Σήμερα οι σακούλες είναι πλαστικές και οι γεύσεις ποικίλουν.
8. Πυροτεχνήματα
Τα πυροτεχνήματα ανακαλύφθηκαν 2.000 χρόνια πριν στην Κίνα. Σύμφωνα με τον μύθο, την ανακάλυψη έκανε ένας μάγειρας, όταν ανέμειξε άνθρακα, θείο και νιτρικό κάλλιο, δηλαδή όλα τα στοιχεία που εκείνη την εποχή υπήρχαν στις κουζίνες. Το μείγμα καιγόταν και όταν προσπάθησε να το συμπιέσει σε ένα σωλήνα από μπαμπού, είδε ότι εξερράγη.
Δυστυχώς, δεν υπάρχει κάποιο έγγραφο που να μας πληροφορεί αν εκείνη η ημέρα ήταν η τελευταία του μάγειρα στην δουλειά …
9. Play-Doh
Μία από τις μυρωδιές που όλοι θυμόμαστε από την παιδική μας ηλικία είναι εκείνη της Play-Doh, της πολύχρωμης, μη τοξικής πλαστελίνης. Εφευρέθηκε κατά λάθος από τους Joseph και Noah McVicker, ενώ προσπαθούσαν να καθαρίσουν μία ταπετσαρία. Μπήκε στην αγορά ένα χρόνο αργότερα από την εταιρεία κατασκευής παιχνιδιών Rainbow Crafts. Περισσότερα από 700 εκατομμύρια κιλά έχουν πωληθεί από τότε, αλλά η συνταγή παραμένει πάντα μυστική …
source