Tο πιο εντυπωσιακό Κέντρο Υγείας της Ελλάδας
Για πολλά χρόνια υπήρχε στον προγραμματισμό η δημιουργία ενός κέντρου υγείας στην Κερατέα σύμφωνα με το κτιριολογικό και τα χαρακτηριστικά αυτών που κατασκευάστηκαν στις γύρω αστικές περιοχές: Μαρκόπουλο, Κορωπί, Καλύβια.
Ατυχώς και επειδή για γραφειοκρατικούς λόγους καθυστέρησε να χωροθετηθεί ως χρήση και να απαλλοτριωθεί το οικόπεδο, αυτό το κτίριο έμεινε τελευταίο από όλα τα άλλα της περιοχής. Μέσα στη γενική δυσχέρεια να βρεθούν κονδύλια μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, το υπουργείο αποφάσισε να το βγάλει οριστικά από τον προγραμματισμό του, αφού θεώρησε ότι τα γειτονικά κέντρα υγείας θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν και τους κατοίκους αυτής της πόλης.
Τότε ο δήμος απευθύνθηκε στον εφοπλιστή Κ. Πρίφτη, με καταγωγή από την Κερατέα και με στενούς δεσμούς με αυτήν, και εκείνος αποφάσισε να χρηματοδοτήσει το έργο ως δωρεά. Το υπουργείο από την πλευρά του, προκειμένου να δεχτεί την ύπαρξη και λειτουργία αυτού του κέντρου, αναβάθμισε το κτιριολογικό του πρόγραμμα και αποφάσισε να συμπεριλάβει στις λειτουργίες του την αποκατάσταση – αποθεραπεία (κάτι που γίνεται για πρώτη φορά) και τις πρώτες βοήθειες με διανυκτέρευση γι’ αυτήν την περιοχή.
Αποφάσισε δε το υπουργείο να αναθέσει τη λειτουργία του κέντρου στην Α.Ε.Μ.Υ., εταιρεία ιδιωτικού δικαίου του υπουργείου που λειτουργεί ήδη από το 2004 την Πολυκλινική του Ολυμπιακού Χωριού. Με όλα αυτά κατά νου και μέσα σε ένα κυκεώνα γραφειοκρατίας λόγω του πρωτόγνωρου της υπόθεσης (κτιριολογικά, λόγω νομικού καθεστώτος και λόγω δωρεάς) ξεκίνησε ο σχεδιασμός αυτού του κτιρίου το 2005, για να ολοκληρωθεί (τουλάχιστον κτιριακά) το 2009.
Το έργο συνολικά κόστισε 4,5 εκ. ευρώ.
Η αρχιτεκτονική μελέτη αντιμετώπισε το κτίριο ως ένα σύστημα τριών ενοτήτων: κέντρου υγείας, πρώτων βοηθειών, κέντρου αποκατάστασης – αποθεραπείας.
Συνθέτοντας με μικρούς όγκους μονώροφους και διώροφους, στέγες και κεραμικές επενδύσεις τοίχων στόχος ήταν να μην ενοχληθεί ο αγροτικός χαρακτήρας της περιοχής, δημιουργώντας παρ’ όλα αυτά ένα δημόσιο κτίριο αναφοράς με σαφή ταυτότητα.
Επιδιώχθηκε να προσφερθεί στην Κερατέα και ένας δημόσιος κήπος. Απομακρύνθηκε, λοιπόν, το κτίριο στο βάθος του οικοπέδου και δημιουργήθηκε ένας θύλακας πρασίνου, ανάμεσα σ’ αυτό και στο βασικό οδικό δίκτυο, φυτεμένος αποκλειστικά με φυτά που χαρακτηρίζουν την ελληνική χλωρίδα (χαρουπιές, κουτσουπιές, κτλ.).
Είναι δυστυχώς χαρακτηριστικό αυτών των ημι-αστικών περιοχών γύρω από την Αθήνα να μην έχουν ούτε έναν οργανωμένο «αστικό κήπο».
Ένα άλλο μέλημα ήταν να υπάρξει μέσα στο κέντρο ένας σημαντικός χώρος υποδοχής και συγκέντρωσης κοινού, στον οποίο θα μπορούν να γίνουν εκδηλώσεις, σεμινάρια, με θεματολογία σχετική με την υγεία και γενικότερα που έχουν να κάνουν με την ανάπτυξη της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας (δηλαδή την πρόληψη), που τόσο λείπει από το ελληνικό Ε.Σ.Υ.
Χωροταξικά οι τρεις ενότητες οργανώνονται γύρω από μία πλατεία. Δίνεται έτσι η δυνατότητα στις ενότητες – κτίρια να δουλεύουν μαζί ή και ανεξάρτητα, σύμφωνα με τον προγραμματισμό, τις ανάγκες και την πρόσληψη (και πότε για κάθε μία) ιατρικού και διοικητικού προσωπικού.
Η είσοδος, χωροθετημένη κεντροβαρικά, οδηγεί σε έναν κεντρικό χώρο από τον οποίο αναπτύσσονται οι δύο άξονες κίνησης. Έτσι, ακόμη και με ολιγομελές προσωπικό, είναι δυνατός ο απόλυτος έλεγχος των εγκαταστάσεων.
Οι κοινόχρηστοι χώροι εξωτερικά και εσωτερικά είναι σχετικά υπερ-διαστασιολογημένοι και ικανοί να αντέξουν μελλοντική επέκταση. Οι χώροι άσκησης ιατρικών πράξεων είναι σχετικά ευρύχωροι και δύναται να υποδεχτούν τον πλέον σύγχρονο εξοπλισμό.
Ειδικά για το τμήμα της αποκατάστασης αποθεραπείας, έχουν προβλεφθεί ενότητες χώρων που σχετίζονται με τη φυσιοθεραπεία, την υδροθεραπεία, την ψυχολογική υποστήριξη, τη λογοθεραπεία, την εκπαίδευση στη διαβίωση για άτομα με διάφορες μορφές αναπηρίας ή/και μειωμένης κινητικότητας.
